Δευτέρα 17 Μαρτίου 2008

πως μπορουμε να αλαξουμε εμεις ..........

Αγαπημένοι μου φίλοι θέλω να γράφω, κάθε μέρα τα γεγονότα

και γενικά πως περνάει η μέρα.Στην αρχή που ξεκίνησα να γράφω

την ιστορία μου, δεν πίστεψα το πόσο ωραίο είναι με την τεχνολογία του

ίντερνετ, να μοιράζεσαι της εμπειρίες της Ζωής σου, με άλλους ανθρώπους.

Και γιαυτό όπως μου έγραψε ένας φίλος από την Ολλανδία που,

τυχαίνει να είναι και ο αγαπημένος μου γιος. Μου λέει πατέρα συνεχησε

και γράφε για τα καθημερινά που συμβαίνουν,διάφορα γεγονότα και

γενικά στη Ζωή σου.Και ξεκινάω με την απεργία στη ΔΕΗ είμαι από

τους τυχερούς που δεν εχη κοπή το ρεύμα, και ο λόγος είναι ότι κοντά

στη περιοχή που μενο, εχη μια αεροπορική βάση με κομπιούτερ και έτσι

δεν μας κόβουν το ρεύμα.

Τώρα για τα σκουπίδια υπάρχει ένας τρόπος να φαίνονται πιο ωραία.

Όπως καθόμουν στο μπαλκόνι, βλέπω μια γειτόνισσα να εχη μεγάλες

μαύρες σακούλες και να βάζει μέσα, της μικρές σακούλες από τα Σούπερ-μάρκετ

και μετά να της δενη και έτσι να πιάνουν λιγότερο χώρο και να μη μυρίζουν.

Είναι ένας τρόπος να την σπάσουμε στους δημάρχους και σε μερικούς άλλους.

Πρέπει να αναλαμβάνουμε πρωτοβουλίες.

Τα παιδιά μας λέμε να γίνουν καλλίτερα από εμάς και ότι από το

σχολείο μπορεί να μάθουν πολλά.Φέρνω ένα απλό παράδειγμα οδηγούμε

και κάποιος μας κλίνη και μέσα στο αμάξι έχουμε το παιδί μας,τη λέμε
στον άλλο οδηγό μαλα......η τον μουτζώνουμε το παιδί τη θα ακούσει και
τη θα δη άρα λοιπόν τη παράδειγμα θα Πάρη πρέπει πρώτα να αλλάξουμε
εμείς.Και όσα να τους πουν στο σχολείο είναι δώρο - άδωρο


παιχνιδια της νιοτης μου

Ενα απο τα παιχνιδια που παιζαμε το ελεγαν[ ΠΡΟΤΕΛΙΑ]

και πεζοταν με διαφορες παραλαγες οπως μακρια γαιδουρα.

Ειχε δυο ομαδες τα βγαζαμε και οπια ομαδα εχανε καθοταν

κατω, ο ενας ορθιος ο δευτερος ακουμπουσε σκυμενος με το

κεφαλι στη μεσι του ο τριτος το κεφαλι του στο ποπο του δευτερου

και ου το καθε ξης .Η Δευτερη ομαδα αρχηζε να πηδαη ο προτος

επαιρνε φορα και προσπαθουσε να παει οσο ποιο μποστα στον προτω

που ηταν ορθιος και ελεγε τα εξης λογια [αραει μπουραει στου χασαπη

την αυλη φυτεψα μια λεμονια λεμονια πορτοκαλια ποσα φυλλα στα κλαδια].

Και με το ενα χερι δυχναμε τον αριθμο και αμα το ευρησκαν αλαζαμε αν οχι

συνεχηζαμε παλι μετα ιγια λογια.Το αλλο παιχνιδη της[ ΠΡΟΤΕΛΙΑΣ ΤΟ ΛΕΓΑΜΕ

ΤΑ ΓΙΑΛΙΑ] Οποιος εχανε καθοταν κατω και ο αρχιγος πηδαγε προτως και οπως

πηδουσε προσπαθουσε παιφτοντας να ανοιξη τα ποδια του οσω ποιο πολυ

ανοικτα εμενε ακοινητος και συμαδευαμε γυρο απο τα παπουτσια του και

επρεπε και οι επομενοι να παισουν στα ιδια σημαδια,αν οχι εχανες και καθοσουν

κατω.Ενα αλλο παιχνιδη της προτελιας το λεγαμε[ ΚΟΛΟΚΤΥΠΙΤΗ] οπιος πυδουσε

ηταν υποχρεομενος, με το δεξι του ποδι να κτυπαι τον ποπο σε αυτον που ηταν

κατω .Και προσπαθουσαμε να της δυνουμε οσο ποιο δυνατα γυνοταν

ΑΥΡΙΟ ΑΛΛΟ ΠΑΙΧΝΙΔΗ

απλα φιλια

Επανέρχομαι με κάτι διαφορετικό ,για την οικογενειακή

φιλία. Αποφασίσαμε να πάμε διακοπές το 1988 στην

Αμάρυνθο Ευβοίας,εγώ με την γυναίκα μου τα παιδιά μου,

η αδελφή της γυναίκας μου, τα δυο μικρά της και ο άνδρας της.

Είχαμε βρη έξω από την Αμάρυνθο ένα παραθαλασσιο οικόπεδο

το οποίο είχε8 ανεξάρτητες κατοικίες ,χώρο να παίξεις μπάλα

και βόλεϊ.Δεν είχαν περαση 2-3 μέρες και έρχεται μια οικογένεια

με δυο κοριτσάκια,και κάποια στιγμή το σούρουπο κάτω από μια

ελιά ο πατέρας των παιδιών με ένα μπουζούκι άρχιζε να παίζει

και να τραγουδάει , και μερικά από τα τραγούδια τα είχε γράψει.

όπως[ τα πλαστικά τα γιασεμιά] ένα πολύ ωραίο τραγούδι σιγά σιγά

πιάσαμε φιλία κουβεντιάζαμε τα βραδάκια όταν τα παιδιά έπεφταν

για ύπνο .Και κατάλαβα με τη κουβέντα τη ωραία συναισθήματα που

έκρυβε η ψυχή του συγκεκριμένου ανθρώπου και σιγά σιγά φίλου,

που θα έκανα στο μέλλον.Κάποια στιγμή μιλήσαμε και για τη δουλειά μας,

Εγώ του είπα ότι πηγαίνω ταξίδια, και ότι αυτός είναι φύλακας στης φυλακές.

Και δεν μπορούσα να καταλάβω πως λόγο του επαγγέλματος που έκανε,

η ψυχή του ήταν τόσο καθαρή ,και είχε τόσο ωραία συναισθήματα χωρίς

να κρύβει καμία κακία και το μυαλό του τόσο καθαρό.Έμαθα τόσα πολλά

για τους ανθρώπους και τη ψυχή τους.Πέρασαν 20 αξέχαστες μέρες, και στη

κουβέντα που κάναμε τότε και μέχρι σήμερα ,τον ρώτησα πως τα καταφέρνει

και οι άνθρωποι που είναι μέσα τον αγαπάνε και τον σέβονται και μου λέει

ότι είναι άπλα τα πράγματα.Τους σέβομαι πρώτα εγώ και μετά Αυτοί, και ποτέ

δεν τον έχουν πειράξει .Τελικά έκανα μια ανεκτίμητη φιλία που κρατάει μέχρι

σήμερα.Δεν ξέρω τη να πω, στη Ζωή μου οι φίλοι που έκανα είναι λίγη ,τώρα το

σκέφτομαι ,είναι κάποιες λέξεις που δεν της ακούς ποια όπως[μπέσα αλληλεγγύη

συμπαράσταση]έχω φίλους που σε δύσκολες στιγμές με βοήθησαν και το

αντίστροφο.Με τη σημασία της λέξεως .Και παλαιότερα στα 22 μου όταν πηγαίναμε

στα πάρτη και έπαιρνα της αδελφές μου μαζί και οι φίλοι μου δεν είχαν ντα μες

υπήρχε ο σεβασμός και της πρόσεχαν.ΑΥΤΆ ΕΊΧΑ ΝΑ ΠΩ ΓΙΑ ΤΗ ΦΙΛΊΑ



πως εχασα τον καλιτερο φιλο

Ξεκινώντας στην αρχή της αφήγησης, έγραψα ότι δυο γεγονότα

συνέβησαν στη Ζωή μου συγχρόνως.Η μεγαλύτερη χαρά που

βρήκα τον αδελφό μου, και η μεγαλύτερή λείπει που έχανα τον

καλλίτερο φίλο μου.Με παρέσυρε η χαρά και δεν αναφέρθηκα

στο άλλο συναίσθημα της λείπεις.Το ίδιο χρονικό διάστημα δούλευα

στον φίλο μου και κατά την διάρκεια της ημέρας τον έβλεπα κρυφά

ότι κάτι δεν πήγαινε καλά αδυνάτιζε δεν ήθελα να του πω τίποτα,

παρότι τον έβλεπα ότι κουραζόταν εύκολα.Τον Μάιο του 2000 μαθαίνω

ότι είναι άρρωστος και σταμάτησε να έρχεται στη δουλειά ,είναι και

η εποχή που έχω πρόβλημα στα πόδια μου. Και σταματάω να

δουλεύω και είμαι συνέχεια κοντά του, μια και μένουμε κοντά και

σιγά σιγά πάει χειρότερα,και ότι του έχει μείνει λίγος χρόνος Ζωής.

Και από την αρχή που παρουσιάστηκε το πρόβλημα της υγείας του

μέχρι που έφυγε από τη Ζωή πέρασαν δυο μήνες και ήμαστε συνέχεια

κοντά του, με την γυναίκα μου. Και ζούσαμε μαζί και τα δυο συναισθήματά

Χαράς και λείπεις ήταν Ιούλιος του 2000 ΠΟΥ ΤΕΛΙΚΆ ΈΦΥΓΕ ΑΠΌ ΤΗ ΖΩΗ





αυτη ειναι η ζωη μου [τελος της ιστορειας μου]

Την άλλη μέρα έγινε η γνωριμία είδα το σόι και δεν πίστευα

τα μάτια μου ,ήρθε ο αδελφός του μα την γυναίκα του,

οι τέσσερις κόρες του με τα εγγόνια του ο γιος του με την

γυναίκα του η μητέρα του έγινε χαμός Τέτοιο πάρτι δεν

ξανάγινε αφού νύχτωσε ο Θεός τη μέρα κουραστήκαμε και την

επομένη μέρα άρχισε η ξενάγηση το πρώτο ήταν ο Λευκός Οίκος

και μετά στο μουσείο που είχαν ότι είχε σχέση με το διάστημα.

Από τα πρώτα αεροπλάνα και τους Πυραύλους, και αυτους που

πήγαν στο διάστημα.Γυρίσαμε αρκετά μέρη. Του άρεσαν από τραγουδιστές

του αδελφου μου ο Καζαντζίδης αλλα εγω του πήγα ένα συ-Ντι της Σακελάριου

με τιτλο [αυτός άνθρωπος αυτός]τα λόγια όταν τα ακούσετε τότε θα καταλάβετε.

Πέρασαν οι μέρες και ήρθε η ώρα της επιστροφής και μου είπε ότι

σε δυο μήνες θα έθη με την γυναίκα του στην Ελλάδα.

Και πράγματι τόπε και το έκανε ,ήρθε και μόλις τον βλέπουν οι αδελφές μου

τα έχασαν με την ομοιότητά που είχε με τον πάτερα μου γιατί ήταν λίγο

επΙφηλαχτηκες στην αρχή.Τους πήγαμε σε πολλά μέρη και δείξαμε

την Ελληνική φιλοξενία όπως την ξέρουμε εμείς.Έφυγαν και δεν πέρασε

πολύ καιρός και ξανά ήρθε και τον πήγαμε στο χωριό του Πατέρα μας.

Το σόι του πατέρα μου ήταν μεγάλο είχε έννοια αδέλφια και τη να σας πω

τώρα τη έγινε,αυτά προς τον αδελφό μου και την ιστορίας μας.

Έμενα άρχιζαν κάποια προβλήματα με τα πόδια μου έχω οστεοαρθρίτιδα,

και μου έβγαλαν αναπηρική σύνταξη 50 της εκατό και πριν την πάρω, δοκίμασα

μήπως και μπορώ να δουλέψω αλλα δυστυχώς δεν μπόρεσα.Και έτσι έγινα

συνταξιούχος με 500 ευρώ ,και μια παροιμία λέει πριν πεινασω μαγειρεύω

και αυτό είχα κάννη. Και μόλις έκλεισα τα 60 πήρα την κανονική σύνταξη

και είμαι μια χαρά,πριν δυο χρόνια άλλαξα μπιλιοφορο στο γοφό και λέω

είμαι μια χαρά γιατί υπάρχουν και χειρότερα.Θέλω να πω ακόμα κάτι ,δεν έχω

παράπονο από την Ζωή μου,πεινασα, έπαιξα και το ευχαριστήθηκα, μεγαλώνοντας

δούλεψα,αγάπησαν και το ευχαριστήθηκα και όταν φυγω απο τη Ζωή κάτι θα έχω

αφήσει πίσω να με θυμόνται.ΟΛΛΑ ΟΣΑ ΓΡΑΦΩ ΕΙΝΑΙ ΓΕΓΟΝΟΤΑ







η πρωτη συναντηση μετα 57 χρονια

Ο Αδελφός μου στην Αμερική είχε πάει στα 18 του.Όπως και πολλοί

άλλοι είχε μπαρκάρει και όταν το πλοίο έφτασε Νέα Υόρκη,

Έφυγε να κάννη την τύχει του.Και πέρασε πολύ δύσκολα χρόνια,μέχρι

να βρει τον δρόμο του. Και σε λίγα χρόνια καλή τον αδελφό του τα

παιδιά του και τη νύφη του.Στο διάστημα αυτό , μέχρι να πάρω την απόφασή

να τον συναντήσω, όλο και μάθαινα περισσότερα για τον αδελφό μου.

Όπως όταν ήρθε να υπηρέτηση στο ναυτικό ,περνούσε από την

Λεωφόρο Σαλαμίνος στην Αμφιάλη που έμενα κάθε μέρα, από το σπίτι

ήταν 200 μέτρα.Μαθαίνω κάτι ακόμα ότι η Μητέρα του είχε παντρευτεί,

Κάπου κοντά στην Αγία Σοφία Πειραιώς ,και εγώ όταν δούλευα

στον άγιο Διονύση Πειραιά ,είχα ένα συνάδελφο που ο πατέρας του

είχε παντρευτεί την μητέρα του αδελφού μου.

Και κάθε μέρα όταν πήγαινε στο σπίτι του ήταν με τον αδελφό μου.

Και ακόμη ένα τρελό η μια κόρη του, είχε παντρευτεί ένα παλικάρι

που έμενε κάπου 400 μέτρα μακριά από το σπίτι.

Και το τελευταίο όταν ο αδελφός του, ήταν μικρός τον είχε Πάρη

ο πατέρας μου στη δουλειά.[Τόσα μυστικά.]

Το επόμενο βήμα ήταν να βγάλω βίζα για Αμερική για έμενα και

την Γυναίκα μου,δεν μπορούσα να της στερησω τέτοια χαρά.

Και βγάζω δυο εισιτήρια μετά επιστροφής για 20 μέρες .Παίρνω

μερικά δώρα, μια και είχαμε Πάρη και την Ολυμπιάδα, αναμνηστικά

για όλους.Φυσικά τα εισιτήρια τα έβγαλα εγώ είμαστε πια στο 2000

όχι στη δεκαετία του 60.Και ότι έκανα το έκανα χωρίς υστεροβουλία.

Και στο κάτω κάτω το όνειρο μου το είχα βρει στην Πατρίδα μου .

Με εργασία και την βοήθειά της γυναίκας μου,Και έρχεται η στιγμή

της αναχώρησής ,μέσω Λονδίνου στο Νιου Αρ του Νιου Τσερσευ

Και πριν πω Για την άφιξή, στο λιμάνι της περιοχής είχα πάει πολλές

φορές και που να ήξερα.Και φτάνουμε αρχές Σεπτέμβρη στο αεροδρόμιο

και βλέπουμε να φωνάζουν το όνομά μου λουλούδια χαμός.

Ήταν ο αδελφός μου η νύφη μου η ανίψια μου, η διαδρομή ήταν τρις ώρες,

φτάσαμε αργά το βράδυ είπαμε τόσα πολλά.Και την επομένη μέρα θα

γνωρίζαμε όλη την οικογένειά. ΈΜΑΘΑ ΝΑ ΜΗ ΚΑΝΌ ΟΡΘΟΓΡΑΦΙΚΆ

ΛΆΘΗ



ΤΟ ΚΟΥΒΑΡΙ ΞΕΤΥΛΗΓΕΤΑΙ

Η Μητερα του εμεναι 6 μηνες Ελλαδα και 6 μηνες Αμερικη ,στα νιατα της

ηταν μια καλη μοδιστρα αυτα τα εμαθα , μετα στο χωριο του πατερα μου.

Ο αδελφο μου γενηθηκε το 1940 δεν ειχαι παντρευτη την μητερα του,ο πατερας μου

αλλα αναγνωρυσθκε και πηρε το ονομα του παπου μου.Μετα τα χαλασαν

και αρχες του 1943 πανρευεται την μητερα μου και τελος του 1943

ερχεται η αφεντια μου.Και κατι ακομα με τον αλλο αδελφο του εχουν 10 χρονια διαφορα,

αυτο παρα κατω παιζη ρολο. Λοιπον ας συνεχυσουμε εμαθα για την οικογενεια του,

Οτι εχει πεντε παιδια και τα ονοματα τους ειναι απο την αρχαια Ελλαδα,τα δικα μου παιδια

ειχαν τρελαθη μεσο ιντερνετ πια και σκανερ μιλουσαμε επι ωρες και στελναμε φωτογραφιες.

Και ηταν ιδιος ο πατερας μου . Στο διαστημα αυτο κανω τον ντετεκτιβ ,πως μια

ολοκληρη ζωη δεν ηξερε ο ενας τον αλλο .Η Μητερα του μετα τον χωρισμο απο το πατερα μου

κατα καποιο τροπο εξαφανιστηκε, αλλα ορισμενα πραγματα δεν γραφονται.Γιατι ειναι προσφατα,

Το πρωτο ειναι οτι ο λογιστης που ηταν στο μαγαζη που δουλευα ηταν δευτερος,

ξαδελφος και μολις τον ρωταο για τον γιωργο μου λεει οτι τον ξερη.

Και μαθαινω οτι ενας αλλος στο χωριο το εχει βαφτιση.Τρελα πραγματα ,και καποια

αλλη φορα στο τηλεφωνο μου λεει οαδελφος μου οτι επαιζε μπαλα στους,μπεμπιδες

του ολυμπιακου.ΣΕ ΛΙΓΟ ΑΡΧΕΙΖΗ ΤΟ ΜΑΤΣ. ΑΥΡΙΟ Η ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΑΝΤΙΣΗ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ



Στα ιχνη του

Στην αρχη σκευτηκα να παω σε καπιο Καναλι, η σε καποια εκπομπη αλλα ,

εν συνεχεια ειπα στο εαυτο μου οτι το προβλημα, εινε δικο μου και θα το λυσω μονος μου.

Τηλεφωνηθυκα με την ξαδελφη μου και της ειπα να κοιταξη τη μπορουμε να κανουμε.

Πηρε καποιους γνωστους τηλεφωνο στον Πειραια και εμαθε οτι η μητερα του και,

ο αδελφος του ηταν για διακοπες στην Ελλαδα.Η Μητερα του αρκετα μεγαλη και ο αδελφος

του τον περναγε 10 χρονια,ειχαν την ιδια μητερα διαφορετικο πατερα ,και εμεις ειχαμε τον

ιδιο πατερα.Εχουν περαση 15 μερες και μαθενουμε που βρησκετε η μητερα του ο αδελφος του

και η νυφη του.Παιρνουμε τηλεφωνο και παμε να τους βρουμε καπου προς τα βορεια,

Οταν την βλεπω λεω τη ωραια μεγαλη γυναικα, 88 χρονον και σκεφτομε, φαντασου πως

θα ηταν στα νιατα της[γιαυτο ξετραλαθηκε τοτε ο πατερας μου].Ηπαμε διαφορα πραγματα χωρις ουσια και καποια στιγμη λεει ο αδελφος του να παρουμε τηλεφωνο τον γιωργο.

Κατι λενε μεταξυ τους, και καποια στιγμη του λεει παρε το αδελφο σου το παιρνω το

τηλεφωνο τα εχασε ,ποιος εισαι εσυ και μου το κλεινη. Ο ανθρωπος τρελαθηκε σου λεει

ποιο ειναι τουτος .Σε μιση ωρα παιρνη αυτος απο Αμερικη τηλεφωνο, λεμε δυο κουβεντες

βαζη τα κλαματα χαμος.Και εμαθα την αλλη μερα οτι απο το σοκ πηγε στο νοσοκομειο

προβλημα στο στομαχι.Φυγαμε και τους καλεσα να ερθουν σπιτη την επομενη μερα ,

η γυναικα μου εκανε οτι καλιτερο,μια που ειναι καλη μαγειρισα .ΣΕ ΛΙΓΟ ΓΡΑΓΩ ΠΑΛΙ


λιγο πριν απο το ποιο ωραιο φιναλε της ζωης μου

Η υγεια ολλοι τοξερουμε οτι ειναι το ποιο πολυτημοτερο δωρο

στον ανθρωπο.Αλλα δυστηχωςοσο ημαστε νεοι δεν το καταλαβαινουμε,

λες και ειναι δεδομενο.Το 1988 η γυναικαμου ειχε προβλημα θυροειδη,

και εκανε ενχειριση σε μεγαλο νοσοκομειο του πειραια.Εκανε εισαγωγη

και περιμενε , αλλα οι μερες παιρνουσαν και τιποτα , και περασαν 20 μερες

βεβαια υμουν και μπουνταλας δεν ηξερα οτι η μηχανη ηθελε λαδομα για να δουλεψη.

Καποια στιγμη περναγαν οι διατροι και ηταν και μια κοινονικη λειτουργος,ειδε

την γυναικα μου στεναχωρημενη και τη ρωτησε τη προβλημα εχει, και της ειπε

οτι εχει δυο παιδια μικρα και θελουν φροντιδα.Καταλαβε το πονο της και ειπε

οτι σε δυο μερες θα κανη ενχειριση και πραγματι ετσι εγινε και ολλα πηγαν καλλα.

Χωρις μια γραχμη,και τωρα σκεφτομε την αμαλια και το προβλημα που αντιμετοπισε

με κατι λιγους γιατρους.Μετα απο δυο χρονια παρουσιαζεται ενα ακομη προβλημα

υγειας .Εντελως τυχαια ενας γιατρος βλεπη μια ελια στο δεξι χερι, της γυναικας μου.

Και της λεει πρεπη να την αφαιρεσης, διασταυρονη με αλλο γιατρο το προβλημα της ελιας

και της λεει μη τη βγαλη γιατι αν πηραχτη ενα ατυπο κυταρο μπορει να παθανης.

Και αλλοι ελεγαν οτι μπορει να εξεληχθη σε καρκινο.Και αποφασιζη και την αφαιρεσε,

Και απο τοτε εχουν περαση 20 χρονια.Και ερχεται η επομενη χρονια του χρηματηστηριου

και κανω την εξυπναδα να βαλω καποια χρηματα οπως και πολλοι αλλοι ,και τον

σεμτεβρη του 99 αρχησε η κατρακυλα.Καποια στιγμη με βλεπη η γυναικα μου

σκεφτηκο καταλαβε τη ειχε γινη,και λεει κλεισε τα ματια τα ανοιγω και μου

παρουσιαζη ενα βιβλιαριο με ολλα τα ονοματα, τα δικα μας και των παιδιων.Ηταν 5.000.000 δραχ.

Τα ειχε μαζεψη χιλιαρικο- χιλιαρικο για πολλα χρονια ,για μια δυσκολη στιγμη

δεν χρειαζονται αλλα λογια.Ας αφησουμε τα μελοδραματα.

Σαν ζευγαρι ειχαμε και της πλακε μας πιο πολυ απο μενα ,δεν ειχαμε αποστασις

μεταξυ μας, ημαστε φιλαρακια .Και αυτο γιατι δεν ειχα και της καλιτερες αναμνησης απο τους

γονεις μου.Καποια φορα πριν παμε για υπνο παω πιο μπροστα και απο την μερια που κοιμοταν

βαζω μερικες κουβερτες να φαινετε οτι κοιμαμε απο την μερια της και κρυβομε και

μολις παει για υπνο λεει ρε μαλακισμ... φυγε απο τη θεση μου πεταγομε απο εκει που ημουν

κρυμενος και εγυνε ο χαμος.Γιαυτο λενε η ζωη ειναι ενα παιχνιδη.Και φτανουμε στο ετος 2.000

Ειχαμε παει σε ενα μνημοσυνο στο χωριο του πατερα μου και στο γυρισμο μαζι μας

ειχαμε και μια πρωτη εξαδελφη . Θυ μαστε στην αρχη που ειχα γραψη ,

για την πρωτη φορα που ειχα παει στο χωριο σε ηλικια 8 χροχων,

[τα ονοματα ειναι φανταστηκα]και μια θεια μου με ρωταη τη κανη ο γιωργος αυτο το ονομα

ηταν του παπου μου ,.Γιαυτο δεν το ειχα παρη εγω , και μου ειχαν δωση του παπου

απο την μητερα μου,το ονομα.Ειχα ακουση ανα διαστηματα κατι για αδελφο αλλα

οι γονεις μου δεν μου ειχαν πη τυποτα. Και ετσι μια και δεν υπυρχε η μητερα μου στη ζωη

ρωταω την ξαδελφη οπως ερχομαστε αν εχω αδελφο και μου λεει οτι εχεις και βρησκεται στην Αμερικη.Ο ΑΓΩΝΑΣ ΝΑ ΤΟΝ ΒΡΩ

πως εχασα τη μητερ......

Δεν θα περιγραψω αλλο για ταξειδια.Και φτανουμε στο 1999 η Μητερα μου

ηταν 75 χρονων , ειχε λιγα προβληματα καρδιας αλλα στεκοταν μια χαρα.

Ο ανθρωπος μεγαλονοντας δεν θελη να το πηστεψη ,οτι ηδυναμη φευγη.

Το λεω αυτο γιατι ηθελε να κανη διαφορες δουλειες και το καταλαβενω

τωρα ,που περασαν τα χρονια, γιατι κανω και εγω το ιδιο.

Και το σεμτεβρη ειχα να τη δω δυο βδομαδες και το σαββατο το πρωι με

παιρνη η αδελφη μου τηλεφωνο οτι η μητερα δεν ειναι καλα και μολις φτανω

σιγα σιγα μου εδωσαν να καταλαβω οτι ειχε τελειωση.Και μου εξηγουν το

πως εβλεπε τηλεοραση μετον γαμπρο μου και την αγελφη μου και καποια

στιγμη πηγε για υπνο, σηκωθηκε καποια ωρα αλαξε σταυροσε τα χερια

και εφυγε απο τη ζωη.ΑΥΤΑ


τα δυο ωραιοτερα

Δεν εγραψα εδω και καιρο για την μητερα μου.Οπως ειπα και

παραπανω το 1989 εφυγα απο την αμφιαλη και πηγα στο καινουργιο

σπητι με την οικογενεια μου.Η μητερα μου εμενε με την αδελφη μου και

το γαμπρο μου στο υσογειο, και στον πρωτο η αλλη αδελφη μου και εγω

στο δευτερο μεχρι που εφυγα.Και μετα το νοικιασα ,το 1990 βγαζουμε μια

αδεια να κτυσουμε ακομα δυο οροφους και εγυναν γονικη παροχη στα

παιδια παροτι ηταν ανηλικα αλλα λογο εφοριας.Και το 1995 τελειωνη

η οικοδομη και τα οποια νοικιαζονται.Στο διαστημα αυτο παω ακομη ενα

ταξειδη που ηταν ενα απο τα καλυτερα. Με ενα κρουαζιεροπλοιο 4 χρονον

και ειχε παρι για δυο χρονια βραβειο καλιτερου σερβις,και εκανε 13ημερες

κρουαζιερες απο αγγλια σε ολλες της σκανδιναβικες χωρες.Να περνα το

πλοιο αναμεσα στα φοιρδ, και δυπλα σου να περναν οι γλαροι και να τους

πετας τροφη και να την πιανουν στον αερα.Κοσμο να σε χεραιτα ,πηγαμε

και στην Αγια πετρουπολη. Ετσι κυλουσε η ζωη και το 1997 που εβγαλε

ο γιος μου το λυκειο και εδωσε πανελαδικες ,περασε στο πανεπηστιμιο

και καναμε μια εκδρομη 10 ημερη, ιταλια-γαλια αυσρια μονακο περασαμε

ωραια.Ξεχασα να σας πω οτι υπηρχαν και καποια ταξειδια που ηταν υπεροχα

που πληρονοσουν και περναγες λες και υσουν Εμιρης.Οπως το 1984

που ο εφοπληστης στην ετερεια που ημουν με ζητησε να παω στο

μονακο που ηταν το κοτερο του για μια βδομαδα.Οταν φτανω ειχε δυο παιδια

που τα ηξερα απο αλλα καραβια, μου λενε θα σου δειξουμε το κοτερο και

πες μας τη θα παρατηρησης .Δεν ειδα κατι παραξενο ,

και τοτε μου λενε οτι η μια κρεβατοκαμαρα εινε μπλε και η αλλη πρασινη

και μου εδωσαν να καταλαβω το λογο ηταν για ΕΠΙΣΚΠΤΕΣ.Στο διαστημα

αυτο εγινε και ενα ραλυ με αντικες ,εβγαλα και φωτογραφιες πηγα και στο

καζινο σε αυτο που ηταν Του Οναση και επαιξα στη ρουλετα ετσι για να το

λεω.ΑΥΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΩΡΑ αυριο πως εχασα την μητερα μου το 1999. Και το2000

πως εμαθα, και βρηκα οτι εχω αδελφο στα 57 ΧΡΟΝΙΑ ΜΟΥ





τα 4 ατυχηματα

Στη δουλεια μου λογο της επικυνδηνοτητας ειχα 4 ατυχηματα, χωρις

δυσαρεστα αποτελεσματα.Το πρωτο οπως εγραψα και στην αρχη

το επαθα στα 17 μου, μια ηλεκτροπληξια και ευτηχος την ευγαλα

με μια βδομαδα σε νοσοκομειο.Το δευτερο το 1987 οταν στο πλοιο

που ημουν, πηγαινε απο ρουμανια Νεα ορλεανη και μολις θα εφτανε

στο Γιβραλταρ θα εφευγα. Και θα επερνα ενα αλλο πλοιο που θα

πηγαινε στο σκαραμαγκα για επησκευη.Αλλα δυστηχος μια μερα

πριν φτασουμε, οπως κολαγα στη πριμη του πλοιου εφυγε μια σπιθα

και οπως ηταν ενας κουβας με μπογια αναβη φωτια .Τη το πιο απλο

να σκεπασω το κουβα και να σβειση η φωτια. Αλλα την ιδια στιγμη

ερχεται ενας ναυτης με ενα κουβα νερο και οπως ημουν ριχνη το

νερο στη φωτια ,και ερχεται επανο μου ο κουβας με μπογια και φωτια

και αρπαζη η φορμα μου φωτια,πανικοβαλομε και αρχιζω να τρεχο.

Ευτηχως εκεινη τη στγμη ενας τριτος μηχανικος εκανε επηθεωρηση

στης βαρκες με βλεπη και μου φωναζη μα......κα βγαλε τη φορμα,

και πρωτη φορα δεν με πειραξε που με αποκαλεσε ενας μα.....κα.

Και ετσι σωθηκα επαθα στο αριστερο ποδι ενα γερο εγκαυμα και

τραβιομουνα δυο μηνες και φυσικα γυρισα σπητι.Και μετα που το σκευτομουν

επανο στο πανικο μπορει να ειχα πεση στη θαλασσα.Και μετα απο 21 χρονια

καπου καπου με ενοχλη το εγκαυμα.

Το τριτο ατυχημα εγινε μια μερα πριν φτασουμε στο ταραντο της Ιταλιας,

φορτομενοι με καρβουνο απο το νορφοκ Αμερικης.Καναμε καποιες δουλειες

επανω στο καταστρομα στα καπακια των αμπαριων,και επειδη το καρβουνο

δυμηουργη ΑΕΡΙΑ ΓΚΑΖΙ πρεπη να εξαερωνης το χωρο που εργαζεσε και

αφτο εκανα αλλα καποια στιγμη ενα καπακι δεν ανοιγε. Και ενας ναυτης πηγε

να φερη ενα κλειδη ,και στο διαστημα που μεσολαβησε ,ενας συναδελφος

παιρνη την ηλεκτροκολιση και παει να κολησι. Και ακουγαιτε ενας τρομερος

θορυβος, εκεινη τη στιγμη δεν υπηρχε αερας ατμος , στο καταστρομα και σκεφτομε

τωρα θα γΙνη εκρειξη κρυβομε και βλπω να σηκονεται το καπακι του αμπαριου που ηταν

30 τονους, καπνο και φλογα και το καπακι εκατσε παλι επανω στο πλοιο.

Απωρο ακομα και σημερα πως δεν ανοιξε ρουθουνι.Και μετα απο αυτη

την τρομαρα πεφτοντας, το καπακι κανη ζημια στης σωληνες του ατμου και.

ξενυκταμε να της φτιαξουμε.Οταν τελειωσε η εκφορτοση πηγε το καραβι

στου σκαραμαγκα για επησκευη εκατσε 30 ημερες.Το πλοιο ηταν ΟΜΠΟ 80.000 ΤΟΝ.

Γραφω για το τεταρτο ατυχημα . Ειναι καποια συμβαντα που δεν μαθενονται οπως

και αυτο που θα σας πω ο λογος ειναι γιατι δεν ειχαι θυματα.Μετα Μια επησκευη στο

περαμα ειχαν μεινη κατι μικροδουλιες και ειπαν σε μενα και ενα συναδελφο να

ακολουθησαμε το καραβι ηταν 110.000 τον.και θα πηγαινε ΑΜΕΡΙΚΗ για σταρι

και κατω απο τη σικελια, στης πεντε και μιση το πρωι νιοθουμε εν τρανταγμα ξυπναμε

και λεμε μεταξι μας καπου βρηκαμε, σηκονομαστε και τη βλεπουμε ειχαμε κτυπηση ενα

αλλο καραβι στη πρυμη του και ακομα προχορουσαμε. Μετα οικοση λεπτα σταματαμε

και γυριζουμε πισω. Το καραβι το αλλο που κτυπησαμε ηταν σταματημενο ακυβερνιτο , δεν ταξυδευε γιατι ειχε παθι ζημια .Και το αλλο .

δεν ηταν μικρο 60.000 τον ηταν κατσαμε αρκετες ωρες περιμενοντας ,μεχρι να τα

βρουν οι ασφαλειες.Ειχαμε παθι μεγαλη ζημια και γυρισαμε παλι στο περαμα να

φτιαχτη το πλοιο.Οπως επιστρεφαμε μαθαμε για πιο λογο και τη εφτεγε που εγινε

το ατυχημα. Το αλλο πλοιο πηγε για παλιοσιδερα Την εφαγε στο ποδοσταμο.

Και ευτηχος δεν το κτυπησαμε στη μεση γιατι θα κολαγαν τα δυο πλοια και οι αλλοι

θα μας εσφαζαν και με το δικιο τους. Φυσικα αφτα δεν μαθενονται, εκτος και

αν υπαρχουν θυματα.Βεβαια υμουν και τυχερος που πηρα συνταξη.


δειτε το και αυτο αξειζη

Σημερα το πρωι πηρα μια εφημεριδα, και σε καποια στυλη διαβασα

για τον αμιαντο οτι ειναι καρκινογονος, δηλαδη οι ινες που αιορουνται

οταν της αναπνευσης υπαρχη προβλημα, και εχη νομο απο το 1991

που απαγορευη να το βαζης οπουδηποτε.Αλλα εδω σε πολλα κτηρια

ακομα υπαρχη. Και το λεω αυτο διοτι την ανοιξι του 1981ημουν στο

ΦΑΛΜΟΥΘ Της νοτιας αγγλιας και ημαστε στο ναυπηγειο για επησκευη.

Και καπια στιγμη που βγαζαμε τον αμιαντο απο καποιες σωληνες.Μας

πηρανε χαμπαρι απο το ναυπηγειο ,Μας σταματησαν και ηρθε ενα συνεργειο

με στολες σαν αστροναυτες και εκαναν απολυμανση στο μηχανοστασειο.Και μας

ηπαν οτι αλλη φορα αν το ξανακανετε θα σας διοξουμε απο το καραβι.Και

ηταν το 1981 πριν 27 χρονια .......δεν χρειαζεται να πω κατι αλλο.Και στην

ιδια πολη ,ενα βραδυ που κοιμομαστε ακουμε φασαρια συκονομε και τη

βλεπω σε πολλα σημεια ηταν ανθρωποι ξαπλομενοι με αιματα γαζες

και νοσοκομοι με φορεια να τους κουβαλανε.Και ολη αυτη η ιστορια ηταν

ενα γυμνασειο που εκαναν εθελοντες της πολις.τοσο οργανομενοι ηταν.

Ξεφυγα απο το θεμα και επανερχομε,Στα ταξειδια δεν ηταν ολλα ροδυνα

ειχα και ατυχηματα τα οποια θα τα πω παρακατω .Καποια στιγμη λεμε να

κτησουμε στο οικοπεδο που ειχαμε παρη, μια και μας τα εφερε δεξια ο Θεος.

Και το 1984 βγαζουμε αδεια για υπογειο μαγαζι και σπιτι και να πω πως τα

καταφερνα και οποτε πρωχορουσε η οικοδομη εληπα και ετρεχαι η γυναικα μου.

Ολη η οικοδομη τελειοσε σε πεντε χρονια ,και το 1989 φευγουμε απο την αμφιαλη.

Κατα διαστηματα στα πλοια που πηγενα ετυχε να ειναι και κρουαζιεροπλοια ,και πηγα

δυο φορες στο ΑΜΕΡΙΚΑΝΗΣ ΚΑΙ ΔΕΝ θυμαμε πια χρονια ηταν που γιορταζαν,

τα 200 χρονια για το αγαλμα της Ελευθεριας, και ειχαν ερθη να το τιμησουν

απο ολλα τα μερη του κοσμου. Το πλοιο λογο του ονοματος ειχαι την καλυτερη

θεση και αυτοι που ηταν στης καμπηνες πληρωναν μεχρη και 5000 δολαρια.

Να απολαυσουν τη θεα,το πλοιο εκανε μοημερες κρουαζιερες,εδηναν 40 δολ.

Ευγεναι το πλοιο απο το λιμανη και τα χωρικα υδατα ανοιγε το καζινο ,επαιζαν και το

πρωι το πλοιο επεστρεφε αυτο γινοταν καθε μερα.Και οσο νανε ενιοθες πιο

ανθρωπινα σε τετιο περιβαλον.ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΥΧΗ

η προοδος των παιδιων

Τωρα θα μιλισουμε για την οικογενεια,τη γυναικα τα παιδια.

πολλες φορες ακομη και το χειμωνα τα παιδια τα πηγαινα

βολτα, στα χιονια επανο στην παρνηθα πεζαμε χιονοπολεμο.

Και οταν εφτιαχνε ο καιρος στης παιδικες χαρες η βολτα στο,

πασαλιμανι και τη φρεατυδα.Και οταν ελειπα η γυαικα μου,

εκανε το ιδιο και προσπαθουσε να μη γινετε αισθητη η απουσια μου.

Πριν που κουβεντιαζαμε με το ετερον ιμιση ,μου ελεγε μια ιστορια

οταν το ενα παιδι ηταν μικρο το αγορι ,το εστειλε να ψωνιση στο ψηλικατζιδηκο,

και μολις εφευγε πηρε και καποιο πραγμα χωρις να πληρωση.Και μολις

παει σπιτι του λεει τη ειναι αυτο το πληρωσες οχι λεει ο μικρος,τοτε να το

πας πισω.Ντρεποταν με τα πολλα το πηγε πισω και ειπε οτι το πηρε

κατα λαθος το παιδι ητα περηπου 5 χρονων.Καποια στιγμη οπως

πηγαιναν βολτα κοβη ηγυναικα μου ενα λουλουδι ,απο ενα φραχτη

και της λεει ο μπομπιρας το ξερης οτι αυτο ειναι κλεψια.Του παιδιου

του ειχε γινη μαθημα αυτο που ειχε κανη την προηγουμενη φορα.

Στα παιδια μου εχω μια ιδιετερη αγαπη και προσπαθουσα να μη τους

λειπη τιποτα απο μικρα και τους εδωσαν να καλαυουν να μη ζητανε ακριβα

ρουχα και γενικα επωνιμα προηοντα.Και αν ηθελαν να μαθουν γραμματα.

Θα ημουν στο πλευρο τους,στο διαστημα ως να μεγαλοσουν υμουν κοντα τους.

Και παιζοντας κρυφτο η αμπαριζα ενα παιχνιδη το οποιο εχη ξεχαστη.

Φυσικα εκανα και λαθη αλλα προσπαθουσα να μη επαναλαυω το ιδιο λαθος.

Αφιερωνο πολυ χρονο στο γραψιμο της ιστοριας μου για τα παιδια μου γιατι

αξειζη το κοπο .Στο κορτσι του αρεσε η ρυθμικη και το πηγαινε η γυναικα μου

στο γυμναστηριο στη Νικαια και το αλλο παιδι στο κολυμπι .Απο μικρα τα προσεχαμε

τα παιδια μηπως παρουσιαστη καποιο προβλημα ,στα ποδια τους στα δοντακια τους

και στα υατια τους .Και πραγματι χρειαστηκε να μπουν σιδερακια,δοντια τους

και ορθοπεδικα παπουτσια. Και στο ενα παιδι μια μικρο ενχηριση στο αυτακι του.

Και δεν παρουσιαστηκε αλο προβλημα .Και τωρα λενε πως το καταλαβαινε η μανα τους.Μεγαλονοντας πηγαν στα αγγλικα απο την τριτη δημοτικου ,και τελειονοντας

το γυμνασιο ειχαν παρη το προφυνσεση,του αγοριου του αρεσαν και τα γερμανικα

και στα δεκα του ,πηγε και γραφτηκε μονος του, χωρις να το ξερουμε το μαθαμε

οταν μας εφερε το λογαριασμο.Η πρωτη μου δουλια μολις εκλεισαν τα 18 χρονια

ηταν να τους βγαλο επαρκεια και των δυο και στα 21 να τους βγαλο αδεια εξασκησεως

επαλγκεματος στα Αγγλικα.Εκανα οτι μπορουσα ,και τα παιδια βλεποντας το κοπο που

εκαναν οι γονεις τους μας εκαναν περηφανους εγιναν επιστημονες .Και κατι ακομα για την ασφαλεια τους.

Στα 18 τους ηπα αν ηθελαν να βγαλουν δηπλομα οδηγου ,για να μη καβαλουν μαχανες.

Και εγω δεν ειχα παραπονο απο τον πατερα μου με εστελνε να μαθω γραμματα,

αλλα εμενα μου αρεσε η τεχνη η μουτζουρα και δεν ματανιωσα ποτε.

Ξεχασα να πω οτι δεν καπνιζω, και ο λογος ειναι οχι οτι θελο να κανω το καλο παιδι,

αλλα στα 13 μου εκει που δουλευα ειχαι αφιση ο μαστρο γιωργης τα τσιγαρα του,

περνω ενα το αναυω και μολις τραυαω μια ρουφιξια, κοντευα να πνιγω και απο το

φοβο δεν εμαθα το τσιγαρο.Οσω για τα παιδια οταν σπουδαζαν προσπαθουσαν

να κανουν λιγοτερα φροντιστηρια .για τα εξοδα. Και στο πανεπιστημιο εγιναν βοηθοι καθηγητων.

Στη κουβεντα που κανουμε μου ερχονται στο μιαλο μου πραγματα που ξεχναω.

Και επιδη ειμαι πρακτικος ανθρωπος στη διαρκεια που πηγαιναν στο λυκειο τα εστελνα

καποια καλοκαιρια στο εξωτερικο για 15 μερες για τη γλωσα .Και υατο το εκτειμησαν

πολυ.ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΟΛΛΑ ΡΟΔΙΝΑ



η συνεχεια για το σεισμο

Και ετσι ο κυριος μας εφαγε το δωρο.Μετα μια βδομαδα με στελνουν

στο ταραντο, ειναι στην Ιταλια για λιγες μερες.Δεν προλαβαινο να

φτασω και γινεται οσεισμος του 81 ,τους λεω και μου βγαζουν ειτηριο

επιστροφης .Ε ιχαν περαση μετα το σεισμο 3-4 μερες και μου ελεγε

η γυναικα μου τη ακριβως ειχε συμβη ,την ωρα που σχεδον ολη η Ελλαδα

εβλεπε το συριαλ με τον λουκι ,τοτε εγεινε ο σεισμος και ανεβαινη ο

γαμπρος μου επανω στο σπιτι και παιρνη τα δυο παιδια αγκαλια.

Τ α οποια το ενα ηταν 15 μηνων και το αλλο 5 χρονον το μικρο απο

την τρομαρα του, ολλο το βραδυ εμηνε με ανοιχτα τα ματια.Αλλα πριν

το σεισμο η κορι μου που κοιμοταν ελεγε οτι καποιος την κουνουσε

και αυτο εγινε πολλες φορες .Μεχρι που πηγε μαζι της και εψαξε το

δωματιο για να υσηχαση, γιατι ηθελε να δη τη συνεχεια του συριαλ.

Και δεν περνανε δεκα μερες απο το πρωτο σεισμο και γυναιτε ο δευτερος

το ιδιο δυνατος οπως ο προιγουμενος κοιμομαστε και καταλαβενεται σε τη

στιγμη με επιασε........ βαζω τα εσωρουχα και ντυνομε τα παιδια αγκαλια

και οπου φυγη-φυγη ξενυκτι στο αμαξι μεχρι να συνελθουμε .Ο γαμπρο μου

ειχε ενα εξοχικο στη σαλαμινα και παμε εκει για να περαση η μπορα,εκανε

και πολυ κριο.Ετσι κυλουσε η ζωη και καποια στιγμη ειχαμε καποιες οικονομιες

και υπαμε να παρουμε ενα διαμερισμα ειδαμε πολλα αλλα τιποτα.Και τοτε

η γυναικα μου λεει τη γνωμη ,της σπιτι εχουμε καλιτερα να παρουμε ενα οικοπεδο,

αργοτερα τα παιδια μας αν μπορου να κανουν κατι.Και πραγματι αυτο καναμε

πηραμε το οικοπεδο στο οποιο στα συμβολαια γραφτηκε μισο-μισο λαταλαβενεται το σκεφτικο μου.Για να περασης ευτηχισμενη ζωη και να μην εχεις αργοτερα προβληματα.

Και θα δειτε παρα κατω οτι ειχα δικιο ,για το τη εκανε η συντροφος μου δεν θα το

πηστεψη ανθρωπος.Η ΠΡΟΟΔΟΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ

ο σεισμος του 1981 και που ημουνα

Οταν βγηκε το καραβι ηταν φεβρουαριος του 1981 . Στο καραβι ειχαμε μια

παλιοτηλεοραση ,αλλα λογο του συστηματος δεν ειχε φωνη ,βλεπαμε τα νεα

και σε καποια στιγμη δειχνη το σταδυο καρασκακη και το κακο που ειχε γεινη.

Με τα παιδια που ειχαν τραγικο τελος,και δεν μπορουσαμε να μαθουμε το πως και το γιατι

ουτε αν ηταν φιλοι μας η γνωστοι μας.Μεσα στο σταδυο μετα απο αυτο το συμβαν σε λιγες μερες

ηρθε ενα ρυμουλκο ανοικτης θαλασσης ,πηρε το πλοιο για την συγκαπουρη.

Να του κανουν επησκευη,και εμεις γυρισαμε στην πατριδα.

ΕΙδη ειχαν περαση τρις μηνες .Φτανοντας μετα δυο μερες πηγενω στο γραφειο

της εταιριας και κατα συμτοση ηταν και ο εφοπλιστης στα γραφεια και ζητησε

να μας δη,μας εδωσε συνχαριτηρια,και οτι θα σας κανω ενα καλο δωρο.

Α λλα οσο το ειδατε εσεις αλλο τοσο το πηραμε εμεις .Στο γραφειο ειχε

ερθη ενας καινουργιος δυευθηντης και ηταν λαμογιο και το εφαγε παντου

υπαρχουν καθαρματακια.Το βραδακι η συνεχεια για το σεισμο.

Η μεγαλη περιπετεια στη τζεντα ελ-καμπιρ

Φτανουμε στο τελος του 1980 ειδη ειμαι 37 χρονον.Μου λενε απο την εταιρεια

να βρω αλλα δυο παι δια να παμε στη τζεντα ,αλλα το τη θα κανουμε δεν μας λενε.

Και μολις φτανουμε μας περιμενη ενας αρχιμηχανικος φτανουμε εξω απο τη τζεντα

μπενουμε σε ενα κρις- κραφ ,κανουμε μια διαδρομη περιπου 50 μιλια ,και βλεπουμε

ενα καραβι να ειναι καρφομενο επανο σε κατι κοραλια .Απο τη μια μερια η θαλασσα

ειχε βαθος τρια μετρα και απο την αλλη πριμα γυρο στα εκατο μετρα.Το καραβι ειχε

καρφωθη στα κοραλια διοτι υπηρχαν δυο φαναρια ,και νομιζε η βαρδια οτι ηταν

περασμα και το πλοιο με 11 μιλια ταχυτητα επεσε εξω.Την επομενη μερα ερχεται και ενας

γιαπονεζος που ηξερε απο ναυαγια, και μαζι με τον αρχιμηχανικο κανονισαν το προγραμα.

Ο τι ο χρονος που ειχαμε στη διαθεσι μας ηταν τρις μηνες ,γιατι ηδη ειχαν περαση 9 μηνες

και ο νομος της Σαουδ-Αραβιας ελεγε οτι μετα ενα χρονο αν δεν βγη το καραβι πρεπη να

το ανατηναξουν γιατι εμποδηζε τη ναυσηπλοια.Ειδη ειχαν δοκημαση και αλλοι ηταν ολανδοι,

Το μονο τροπο που δεν ειχαν κανη ηταν ο παρακατω.Τη ηταν η ταινια Ο ΝΑΥΑΓΟΣ ΜΕ

ΤΟ ΤΟΜ- ΧΑΝΚ ΜΠΡΟΣΤΑ σε αυτα που ζησαμε εμεις.Δεν πηστευαμε οτι θα βγη

το καραβι.. Αλλα ξεκινησαμε της δουλειες .Να εξηγησω οτι το πλοιο ηταν τρυπιο μονο

απο κατο και οτι τα αμπαρια ηταν στεγανα γιατι τα φορτηγα εχουν δυο πυθμενες.

Το προτο που καναμε ηταν να βγαλουμε καθε περιτο βαρος για να θελη λιγοτερη θαλασσα

να πλευση το πλοιο οπως τα καπακια των αμπαριων.Εν συνεχεια ειχαν φερη μια μπαρζα

για να τα βαλουμε επανο ολλα αυτα τα καναμε με τα μεσα του πλοιου της μπηγες.

Δουλευε η ηλεκτρομηχανη για να τα κανουμε αυτα.Μετα πηραμε της αγκυρες της βαλαμε

χωριστα τη καθε μια επανο στη μπαρζα και της φουνταραμε μια μπροστα και μια στα πλαγια.

Και με ενα κομπρεσερ βαλαμε αερα στα στεγανα να βγη η θαλασσα ,αυτο κρατησε καπιο

διαστημα.Εν το μεταξι ειχε ερθη και ενα ρυμουλκο και μας ειχε συνεχεια δεμενους,τωρα

περιμεναμε μια φουρτουνα .Και πριν κλειση χρονος απο το ναυαγιο επιασε ενασ παλιοκαιρος

στης 5 το πρωι και αρχισαμε να βιραρουμε ποτε τη μια αγκυρα ποτε την αλλη και στης

10 πρωι το καραβι επλαιε και ηταν μονο εφτα χρονον.Η συμφωνια ηταν οτι ο εφοπλιστης

αν το πλοιο δεν εβγενε οτι εξωδα ειχαι κανη δεν θα επερνε φραγκο, αν το εβγαζε ηταν δικο του

Η ιστορια ηταν οτι δεν ειχαμε μαγειρα και ευτηχος ο ενας συναδελφος ηξερε απο κουζινα

οσο για τα υλικα μας τα εφαιρνε οαρχιμηχανικος ειχαμε πολυ χρονο στη διαθεσι μας

και ψαρευαμε αλλα στο πλοιο διπλα ειχε και μερικους καρχαριες .Το βραδυ για ασφαλεια

ειχαμε και μια μικρη ΓΙΑΜΑΡ γενειτρια για να αναβουν τα φαναρια μη πεση καποιο

αλλο καραβι επανο μας .Φυσικα δεν μπορουσα να μην κανο και καποιο αστειο

και τη κανο ο αθεοφοβος,ειχα βρη ενα παλιο μαγνητοφονο παο στην μικρη γενειτρια,

τη μαγνητιφονο εκανε και πολυ θωρυβο,. και οπως ηταν δυο το βραδυ το βαζω κατο

στο κρεβατι του φυλου μου εγινε ο χαμος πεταγεται επανο τρεχη στη γενητρια,

μηπος εσπασε γυρισε πισω και πως δεν με σκωτοσε.Και νερο πηναμε απο της

δεξαμενες με κουβαδες το ιδιο και το μπανιο που καναμε οσο για τους φιλους,

κοιταγαν μηπως δεν εχη ψαρια απο κατω στο πλοιο και εκαναν μπανιο.

ειχαι και πολλες αχιβαδες πολυ μεγαλες και της καναμε με ρυζι ΑΥΡΙΟ Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ


το δευτερο παιδι

Και ετσι μετα απο αυτο το τραγικο γεγονος γυρισαμε σπιτι. Αλλα θελω να

πω κατι ακομα, οτι και σημερα μετα απο 30 χρονια τον θυμουνται ακομα.

Και φτανουμε το νοεβρη του 1979, και συμπληρωνεται η ευτηχεια με τη

γενησι του δευτερου παιδιου , ηταν αγορι.Και μεχρι τους σεισμους του 1981

πηγα αρκετα ταξειδια. Πηγα σε μερη που ουτε τα φανταζομουν, οπως Αυστραλια

κορεα,Αφρικη ,κινα,Ιαπωνια.Σε πολλα απο αυτα τα μερη πηγενα Αεροπορικος

για να συναντησω τα καραβια στα λιμανια που εφταναν.και πολλες φορες αργουσαν

να ερθουν λογο κακοκαιριας και ημουν αρακτος στο ξενοδοχειο. Εκανα της βολτες μου,

γνωριζα της πολις και οτι αξιζε. Μια φορα στο λημανι της Γυκοχαμας στην Ιαπωνια,περιμενα

το πλοιο μια βδομαδα. Και φυσικα πληρωνομουν ,στο Περθ της Αυστραλιας εκατσα τρις


μερες.,βακεσειο.Καθομε και αναπολο την τυχη που ειχα οταν σε ενα ταξειδι επρεπε

να φυγο απο την κινα ημουν στο Πεκινο και οι κινεζοι μας καθηστερουσαν και εκατσα

10 μερες.Καθε πρωι μας επαιρναν για να δουμε τα αξιωθεατα ,ειδα τα ανακτορα του εμρες

την παλια πολι και το ζενιθ ηταν να δουμε το ΣΕΙΝΙΚΟ ΤΕΙΧΟΣ .Ηταν ενα αριστουργιμα

υπηρχαν φωτογραφοι ειχαν και στολες του ΤΣΕΚΓΙ-ΧΑΝ και ανεβηκα σε αλογο και βγηκα

φωτογραφια την εχω ακομα.Και σε μια απο της επιστροφες μου με αεροπλανο

απο την Ιαπωνια ηρθα Ευρωπη μεσο αλασκας και το αεροπλανο σταματησε στο ΑΓΚΟΡΕΙΤΣ.

Στο βορειο πολο.Στο διαστημα αυτο δεν πηγενα συνεχεια εξω ειχα γνωριστη με μια

ναυτηλιακη εταιρεια και εφερνε καραβια για επησκευη στο περαμα και δουλευα

εδω.Φυσικα εφερνα και διαφορα δωρα, για το σπιτι και ωραια μπιμπελο απο κινα

τα παιδια μεγαλοναν και ηταν μια χαρα ,τα απογευματα τα πηγαινα με τη γυναικα μου

στης κουνιες, βολτες στο λουνα παρκ, απο πεχνιδη αλλο τιποτα εχουν να το λενε ακομα

και τωρα.Αυριο η μεγαλη περιπετεια στη ΤΖΕΝΤΑ


Γιορτη του ερωτα

Με την ευκαιρια της σημερινης ημερας,να πουμε κατι για την αγαπη.

Εγω ειμαι της γνωμης οτι δεν περιμενεις, την γιορτη του αγιου βαλεντινου

για να πης η για να εκφρασις τον ερωτα σου την συγκεκριμενη ημερα.Υπαρχουν

και αλλες ημερομινιες εξ ισου σημαντικες ,οπως τα γενεθλια της, η ημερα της

γνωριμιας ,επετειο γαμου.Και σκεφτικα πολλους τροπους,ενας απο αυτους

ηταν οταν ελειπα ταξειδια ελεγα στην αδελφη, μου και της εστελνε μια ανθοδεσμη.

Και οταν ημουν εδω δεν το ξεχναγα ποτε ,και οπως τελειονα τη δουλια επαιρνα

μια ανθοδεσμη και ενα δωρο που ηξερα οτι ηθελε .Και το τελευταιο που εκανα

στα 64 χρονια μου,περσι στην επετειο του γαμου παω στο κηπο κοβω ολλα τα

τριανταφυλα πολυ κοντα κανω με αυτα μια καρδια αναβω μερικα κερακια και

σε ενα φακελακι βαζω ενα δακτυλιδι ειχαμε συμπληρωση 35 χρονια γαμου.

Εχθες μειναμε οτι εκανα οικογενεια και ηρθε το πρωτο παιδι.Το 1978 με εστειλε

η εταιρια του παπαλιου να παω στηΓαλια να παρο ενα πλοιο που πηγαινε Αργεντινη,

ηταν Υουνιος μηνας .Αλλα Ξεχασα οτι στο νοτιο ημησφαιριο ηταν χειμωνας ,και εφαγα το κρυο

της αρκουδας .Την περιοδο εκεινη ηταν και το παγκοσμιο κυπελο ποδοσφαιρου,

βεβαια δεν μπορουσα να δω καπιο αγωνα ,αλλα τους ειδα απο την τηλεορασι.

Φυσικα εξω στη πολι τη χαρα των Αργεντινων που πηραν το κυπελο.δεν περιγραφοταν.

Το καλοκαιρι εκεινο η γυναικα μου θα πηγαινε διακοπες στη Κρητη ,ειχαι παρι και

ο πεθερος μου την συνταξι και πηγαινε για μονιμη εγκαταστασι στο χωριο του.

Και τοτε εγινε ενα τραγικο γεγονος την στιγμη που ανεβαινε τη σκαλα γλιστραη και

πεφτη με το κεφαλι και οπως επεφτε, το κεφαλι του βρηκε σε ολλα τα σκαλοπατια.

Και μετα απο δεκα μερες εφυγε απο τη ζωη ηταν 56 χρονων.Εγω δεν ηξερα τιποτα,

για ολλα αυτα που ειχαν συμβει και οταν γυρισα Ευρωπη τοτε τα εμαθα και οταν

πηγα στην Κρητη ειχαν κανη και τα Σαραντα. Η Ζωη δεν εχει μονο γλυκες αλλα και πικρες

ΑΥΤΑ ΤΑ ΛΙΓΑ

το πρωτο μου παιδι

Μετα τις διακοπες πηγαινο στη δουλια μου στο περαμα.

Και περνοντας ο καιρος τον Αυγουστο του 1975 ερχεται,

να συμπληρωσει την ευτυχια ενα χαριτομενο κοριτσακι. Που πηρε

το πιο ωραιο ονομα, αυτο που θελη ολος ο κοσμος. Αλλα μαζι με το παιδι

ηρθε και το διπλομα του αυτοκινητου και το αυτοκινητο, Ενα καινουργιο

SEAT 127 Το οποιο κοστιζε 176000 δραχ ησημερινα χρημ 516 υερω.

Τοτε ηταν πολυ ευκολο, να δουλευη ενα ατομο στην οικογενια να τη συντηρη.

Χωρις να δουλευη η γυναικα ,διοτι υπηρχαν δουλιες και οι αμοιβες ηταν καλες.

Αλλα δυστιχος μολις το παιδι εγινε 40 ημερον οπατερας μου εγυγε απο τη ζωη,

στα 67 του χρονια.Μετα απο αυτο απο το 1976 μεχρι το 1979 που θα ερθη και,

το δευτερο παιδι μου ενα αγορι,

Μου δοθηκε η ευκαιρια λογο της δουλιας μου να γυρισω πολες χωρες.

Γιατι πηγαινα επησκευες εν πλω η σε διαφορα ναυπηγεια του εξωτερικου.

Οχι για πολυ καιρο απο μια εβδομαδα μεχρι και τρις μηνες ,Το τριμηνο στα 25 χρονια

που πηγενα ηταν δυο η τρις φορες,αλα το καλοκαιρι οπου και αν ημουνα τα παρατουσα

να παω τη οικογενεια διακοπες, τουλαχιστο ενα μηνα.Θελω να πω οτι τα πραγματα ηταν

διαφορετικα το συμφονιτικο που εκανα ηταν να περνω καθε μερα 12 ορες και το σαββατο και κυριακη εκτος της ορες και το μεροκαματο .Φυσικα εβγαλε και διπλομα οδιγησης και η

γυναικαμου ,τα ταξειδια δεν ηταν συνεχεια, και στο διαστημα που υμουν σπιτι δουλευα

στου κουμπαρου μου το σωληνιργειο επισκευες.Και ετσι δεν εχανα μεροκαματο,

τα σαββατοκυριακα οταν δεν ηχαμε δουλια πηγαιναμε στο αλεποχωρι απο το βραδυ,

βαζαμε τα αμαξια γυρο-γυρο κοιμομαστε το βραδυ εξω ψηναμε, καναμε το μπανιο μας.

Δεν υπηρχε προβλημα να φοβηθης, την ημερα παιζαμε τα μηλα δυο ομαδες αντικρι,

με μια μπαλα Το βραδυ κρυφτο μια φορα παιρνο το παιδι και κρυβομε επανω σε

ενα δενδρο που να με βρουνε ακομι το θυματε η κορι μου.ΑΥΡΙΟ ΤΑ ΩΡΑΙΑ





Πρωτες διακοπες στη Κρητη

Φτανουμε στην Ελλαδα 10-6-74 κα στης 20-7-74 εγινε επιστρατευση τετοια τυχη,

και τη να κανω ντινομε στο χακι για δευτερη φορα.Αλλα υμουν τυχερος γιατι

εβγαλαν ενα νομο και οποιος ηταν ναυτικος , μπορουσε να φυγη να μπαρκαρι.

Και μετα 10 μερες παιρνω το απολυτηριο ,και την πρωτη αυγουστου παμε

διακοπες στη Κρητη στο χωριο της γυναικας μου σε εναχωριο του Ρεθυμνου.

Εκει ηταν τα πεθερικα μου πρωτη φορα πηγαινα στη Κρητη. Και να βλαιπο

της, την φιλοξενεια της, τα πανιγυριατης, την μουσικη της, τους λεβεντικους

χορους. Στο χωριο που εμενα το δεκαπενταυγουστο ειχαν δυο μερες πανυγιρι

την παραμονη και ανημερα . Την παμονι σε ενα αλλο χωριο στο Αμαρι γυνοταν,

και εκει πανυγιρι και τραγουδουσε ο Μανιας και μαζευτηκαμε 3 αμαξια να παμε

να διασκεδασουμε εγυνε ο χαμος. Στο γυρισμο σε ενα χωριο μας σταματησαν

εβαλαν οδοφραγματα , και αν δεν κατεβαιναμε κατω να ποιουμε μια ετσι το ελεγαν

ακομα εκει θα ημαστε.Και ανημερα της παναγιας ηχαμε τη πανιγυρι,στο χωριο

τραγουδουσαν ο Κακλις οΜανιας.Πριν αρχιση το βραδυ η διασκεδαση ,τη μερα

μετα την λειτουργια οι χωριανοι επαιρναν τους ξενους και τους πηγαιναν σπιτη τους

να τους κερασουν ενα κρασι και να φανε ενα μεζε, πρωτη φορα εβλεπα τετοια

φιλοξενεια.Το βραδυ επαιζαν τα οργανα και τη χωρος ηταν αυτος,ορε και μετα

αρχιζαν οι μπαλοθιες .Περασα τοσο ωραια 2 μηνες ,τα απογευματα παιζαμε μπαλα

το πρωι μπανιο στη θαλασσα ,και το βραδακι στο καφενειο ,που να με αφησουν

να πληρωσο θα γινοταν χαμος .Τελειοσαν οι διακοπες και πηγα στη δουλεια που

ηξερα στης επισκευες στο περαμα,η γυναικα μου δεν δουλεψε αφου τα εβγαζα

περα μονος μου και αποφασισαμε να κανουμε οικογενεια.ΑΥΡΙΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΑΙΔΙ



τελος το μπαρκο επιστροφη

Το επομενο λημανι ηταν η Σαγκαη αυτα τα ταξειδια τα καναμε συναιχεια.

Κουβα Ιαπωνια Κιννα και αντιστροφος, και αποφασησαμε με τη γυναικα μου

αυτο να ειναι το τελεφταιω ταξειδι και πραγματι ηταυν,μετη διαφορα οτι αντι να

παμε ιαπωνια θα πηγαιναμε Μαλαισεια.Το ταξειδι κρατησε 45 μερες με μια στασι

στη Συγκαπουρη να παρουμε τροφιμα και πετρελαιο,Αγκυροβολησαμε αλλα εκει

υπηρχε ας την πουμε μια συνηθεια,πρωτα ανεβαιναν οι κοπελιες.......οι εμποροι

και εν συνεχεια ολλες οι αλλας διαδηκασιες .Αυτα τα γραφω αναλητικα για να δειτε

τη πλακα εγεινε ,τα κοριτσια για να μη φαινονται τη υπηρεσιες προσφεραν ειχαν

μαζι τους κοκα-κολες και γυρναγαν της καμπινες ,να πουλησουν .......Και φτανουν

στη καμπινα τη δηκια μου ανοιγη η γυναικα μου βλεπη της κοκα- κολες,και λεει

εχουμε δεν θελω.Οταν τελειωσα τη δουλεια μου μου τα ειπε και της εξηγυσα.

Οι εμποροι πουλαγαν ρολογια ραδια στερεοφονικα και οτι μπορης να φαντασθης,

μολις τελειοσαμε με τη Συγκαπουρι μετα λιγες μερες φτασαμε στη Μαλαισεια.

Αλι κολτουρα, τη ομορφια τη χρωματα, οταν θελαμε να παμε καπου μια βολτα

ανεβαιναμε σε κατι ποδηλατα με οδηγο και ενα καροτσι πισω και καναμε της

ποιο ωραιες διαδρομες φαγαμε το ποιο ωραιο φραη-ραεις Η Γυναικα μου τι να πη

απο της ομορφιες που ειδε σε ολλα αυτα ταξειδια που δεν θα τα εβλεπε ξανα.

Και συμφονισαμε οτι αυτο ηταν τοτελευταιο ταξειδι και τερμα το επαγκελμα του

ναυτικου.Και φτανοντας στην Ιαπωνια ειχα ζητησι αντηκαταστατη, και θα παιρναμε

το δρομο της επιστροφης.Τα ταξειδια με τη γυναικα μου κρατησαν 15 μηνες

Το ωραιο ηταν οτι στα λιμανια καθομαστε πολυ καιρο μεχρι και τρις μηννες στη κουβα

ενα μηνα ιαπωνια το ιδιο και στη κιναη στη μαλαισεια και δεν μας φαινοταν το ταξειδι.

Και στο κατω- κατω χωρις εξοδα να δεις τοσα ωραια μερη ηταν μεγαλη τυχι.

Και πηραμε το δρομο της επιστροφης με ενα Μποιγκ 707 υμουν τυχερος διοτι η

εταιρια δεν μου κρατησε τα εισητηρεια της γυναικα μου και απο την αλλι οτι την,

ειχα μαζι μου και δεν χρειαζεται να πουμε περισοτερα..........Στην συνεχεια μετα ,

απο 18 μηνες εγω και 15 μηνες η γυναικα μου πως ειδαμε την πατριδα. Επιστρεψαμε

10-6-74 και10-7-74 εχουμε επιστρατευση και παο και φανταρακι.ΠΛΑΚΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ




εμεινε ενα ακομη ταξιδι

Ειμαστε Αβανα το καραβι ξεφωρτοσε και πηγαμε δυο μερες ταξειδι σε

ενα αλλο λημανι της κουβας το Σιεν φουεγος .Αυτο το εργοστασειο

επαιρνε τα ζαχαροκαλαμα και ευγαζε την ζαχαρι την καφε οχι την ασπρι

την ραφυναρησμενη .Μεσα Σε δυο μερες φορτωσαμε διοτι ηταν χυμα

και η φωρτοσι εγεινε με λουρια Και αρχειζη το ταξειδι της επιστροφης,

Κουβα Ιαπωνια μεσω παναμα 30 ημερες, ηταν καροκαιρι και ο Εινηκος

καλμα μπουνατσα το βραδυ μετα τη βαρδια μαζευομαστε στη Γεφυρα

του πλοιου κουβεντιαζαμε τρωγαμε το παγωτο μας . Αν ειχαι και πανσελινο

ηταν ενα ονειρο ,ειχαμε και ενα σοφο Α Μηχανικο που ηταν χαρμα να τον

ακους και να μαθαινης τη ζωη στης ατεληωτες ημερες του ταξειδου.

Ο Μηχανικος ζουσε στο βελγειο ειχαι μια κορη που πηγαινε στο λυκειο

και της αρεσε το τραδουδι και να παιζη κυθαρα και παιρνωντας τα χρονια

την βλεπω στην ελληνικη τηλεοραση.Ειχαι γινει μεγαλο ονομα στη Ευρωπη.

Στο μηνα επανω φτασαμε ιαπωνια στο λημανη Γυοκοχαμα ,Αμεσως μολις

εδεσε το καραβι στο ντοκο αρχισαν να ξεφωρτονουν τη χυμα ζαχαρι με γερανους

που ειχαν χουφτες ,χωρις να παιφτη ουτε ενας κοκος ζαχαρι στο πλοιο η

στο ντοκο τετοιο οργανομενο λαο δεν εχω ξαναδη.Βγηκα πολλες φορες εξω

και πηγαμε στο κομπε στη τσιμπα και ολλα αφτα με το μετρο ετος 1974 ποσο

μπροστα ηταν .Στης βολτε μας βλεπαμε κοπελες παραιες μονες επηναν

τον καφε τους που εδω εκεινη την εποχη δεν ηταν και οτι καλιτερο ποσο μπροστα

ηταν.Τελειονοντας την εκφωρτοση ξεκινησαμε για Κινα να φωρτοσουμε ρυζι

σε τσουβαλια ,καθε απογευμα απο το καραβι ειχαι πουλμανακι και οποιος

ηθελε μπορουσε να βγη να κανη μια βολτα δεν σε πειραζε κανεις.Αλλες φορες

μας πηγαιναν να δουμε πως παιρναν οι κινεζικες οικογενειες ηταν η εποχη

του Μαο.Στο λιμανι οι γυναικες δουλευαν τους γερανους στα εργοστασεια

που μας πηγαιναν δουλευαν τορνους και γενικα ολλα τα εργαλεια .

Λεω το τη ειδα οχι μου αρεσε το πως ζουσαν .Στο διαστημα υατο πηγαμε

στο Σιμενς-κλαμπ που ειχαι να ψωνησης οτι μπορεις να φανταστης απο

πινακες,κεντητα τραπεζομαντιλα μπιμπελο.Τελειωνοντας τη φωρτοση

ημαστε τυχεροι μας βγαζουν ολο το πληρωμα εξω και μας πανε στο

ξενοδοχειο κλεισανε καλλα τα αμπαρια και κανανε φουμηκεσηο δηλαδη

ερηξαν ενα φαρμακο στο ρυζι για ζωιφεια και κατσαμαμε τρις μερες

στο Ξενοδοχειο ΣΑΓΚΑΗ Ηταν φτιαγμενο του 1850 ηταν ενα ονειρο

τι χαλια τι μεγεθος των δοματιων τι και να πω δεν περιγραφεται

Μια παρενθεση

Μια παρενθεση θελω να κανω. Ξερεται ναυτικος δουλεψα για λιγο χρονικο διαστημα.

Και ο λογοςειναι παροτι μου αρεσε σαν επαγκελμα δεν μπουρουσα να το

ακολουυησω. Γιατι οπως εγραψα και στην αρχη δεν μπουρουσα να παρω

ΜΠΛΕ Φυλαδιο διοτι εχω αχροματοψεια και γιαυτο πηρα ΚΙΤΡΙΝΟ Φυλαδιο

.Αλλα το εφεραν ετσι οι καταστασις που μπορουσε ο καθενας να μπαρκαρη

και μου δοθηκε η ευκαιρεια .Και εκανα τρεια μπαρκα 26 μηννες 5 μηννες

και 18 μηννες συνολο 4 χρονια .Υμουν συγκολητης μετταλων ηχα παρη απο το Υπουργειο

βιομηχαβιας αδεια .Και με υατα που εμαθα απο της μηχανες μου φανηκαν χρησημα.

.Γιατι απο το 1976 μεχρι και το 2002 μου δωθηκε.η υεκαιρεια να γυρισω ολλο τον

Κοσμο γιοτι πηγαινα ως συνεργειο μονος μου και με την βοειθεια του πληρωματος

εκαναμε αλλαγες στα γυκτια του πλοιου .Στα καραβια που πηγαινα ηταν Δεξαμενοπλοια

το μικροτερο 40000 τονοι και το μεγαλητερο 240000 τονοι .

Μου δωθηκε και η ευκαιρεια να παω και με κρουαζιεροπλοια και πηγα

παρα πολλες φορες στης ΗΠΑ.Το υπογραμιζω διοτι θα δειτε τη εγεινε ΤΟ 2002

ΣΤΗΝ ΠΟΛΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΜΕΡΙΛΑΝΤ ΠΟΛΙΣ ΒΑΛΤΙΜΟΡΗ ΑΥΤΑ ΘΑ ΤΑ ΠΟΥΜΕ ΠΡΟΣΤΟ ΤΕΛΟΣ

Πρωτη βολτα στην Αβανα

Παντα στο πλοιο μενη βαρδια ενας αξιωματικος απο τη μηχανηκαι ενας απο

τη γεφυρα. Και ετσι ημουν μια μερα μεσα βαρδια και δυο εξω παω βολτα

για πρωτη φορα με την γαναικα μου στην αβανα. Μολις ειχε ανοιξη ενα κλαμπ

για τους ναυτικους οτι ηθελες να αγορασης η να πιεις δεν πληρωνες με χρηματα

αλλα με κουπονια.Και σε χρεωνε ο καπετανιος .Ειχαι πουρα τα ξακουστα μπακαρτι

και επεινες τη ωραια κουμπα-λιμπραα ακομα δεν ειχε ανοιξη ο δρομος για τους

τουριστες ειχε εμπαρκο .Ενα βραδυ μεσο του πρακτορα οκαπετανιος κανονησε

να παμε στο μεγαλυτερο καμπαρε της λατινηκης αμερικης ηταν φανταστικο

ειχε 150 καλυτεχνες στη σκεινη τρεις ορχιστρες υδραυλικη σκεινη και τα τραπεζια

που καθοσουν ηταν σε διαφορα επιπεδα .Παλεωτερα ειχαν μονιμο τραπεζι

ο ΝΤΗΝ-ΜΑΡΤΙΝ ΟΦΡΑΝΚ ΣΙΝΑΤΡΑ και πολοι αλοι Σταρ του Χολυγουντ.

Μεγαλεια το Καμπαρε το ελεγαν ΤΡΟΠΙΚΑΝΑ .Εν το μεταξυ οταν βγεναμε

εξω στην πυλη του λιμανιου μας εψαχναν και καπια στιγμη ηρθε και η σειρα της

γυναικας μου αλλα ημαστε τυχεροι διοτι φορουσε δυο παντελονια αλλα τα ειχε

ραψη στο επανο σημειο μεταξυ τους και ετσι η γυναικα που την εψαξε δεν

βρηκε τιποτα .Ειχαμε πιαση φιλιες με ενα ζευγαρι κουβανους και μας πηγαιναν

σε μουσεια και εκει ηδαμε παρα πολλα αρχαια αγαλματα αμφορεις και το σαλονι

του Λουδοβικου και αφτος οφιλος μου κολισε το μικροβιο του Φιλοτελισμου.

Στη μεγαλη πλατεια της Αβανας το Χιλτον το ονομασαν Αβανα-Λιμπρε Ελευθερη Αβανα.

Οσο για την μεγαλη ας παραλια τον μεγαλο δρομο που τον ελεγαν Μαλικον.

Εκει γινοντουσαν και οι μεγαλες Φειεστες και καρναβαλια και χαρικαμε παρα πολλες

τετιες εκδηλωσης. Στης βολτες που καναμε ειχε σημεια που πουλαγαν παγωτο

και καθως ειχαμε αδυναμια κα ταλαβεναιτε τι εγεινε.Στη συνεχεια θα σας πω

για τα υπολοιπα ταξειδια μεχρι που ξεμπαρκαραμε και σταματησα το επαγκελμα

του Ναυτηκου.......

η συνεχεια του ταξειδιου

Μολις εφτασε η γυναικα μου στην Ιαπωνια -Τοκυο μας πηρε ο πρακτορας

και μας πηγε στο καραβι. Το οποιο ηταν 17000 τονοι φρτωσαμε τα λεωφορεια

στο καταστρομα τα εδαισαν καλα οι Ιαπωνες και αρχειζη το ταξειδη.Ευτηχος

ηταν ανοιξη και ο ειρηνικος Ωκεανος ηταν μπουνατσα , μετα απο 27 ημερες

φτανουμε στο παναμα . Και τωρα εφτασε η ωρα να το περαση για πρωτη

φορα και η γυναικα μου. Οπως ξερεται υπαρχη μια υψομετρικη διαφορα

μεταξη των δυο ωκεανων και της λιμνης και για να περαση το πλοιο μπαινη

σε μια δεξαμενη το δενουν αριστερα και δεξια δυο τραινακια ,γεμιζουν τη

δεξαμενη με νερο το πλοιο ανεβαινη πιο ψιλα κλεινη η πορτα το τραβανε

τα τραινακια .Ανοιγη η επομενη πορτα μεχρι να φταση το πλοιο στο υψος

της λιμνης .Μετα το πλοιο μενι ελευθερο και κανη ενα ταξειδη περιπου 9 ορων

μαζι με πιλοτο .Αλλα ηδιαδρομη αυτη ειναι ενα ονειρο δεξια και αριστερα

εχει πυκνη βλαστιση ,ηταν πριν γεινη το καναλι ζουγκλα . Μια στενη λουριδα

στεριας ,στη διαδρομη εχει ενα μνημιο για τους 1800 ανθρωπους που εχασαν

τη ζωη τους απο φιδια και αγρια ζωα .Μολις φτα νουμε στη μερια του

Αντλαντικου Ωκεανου μπαινουμε παλι σε δεξαμενες δια να ερθουμε στην

ιδια σταθμη ,και σε τρεις μερες φτανουμε στη Αβανα .Μπαινοντας στο λυμανι

εχει ενα μικρο ανοιγμα και ενα μεγαλο κολπο φυσικο και μεγαλο λυμανι.

Φτανοντας ερχονταν οι αρχες τελωνειο γιατρος και εν συνεχεια εψαχναν

ολλο το καραβι ετσι συνηθυζεται σε ολλα τα λιμανια του κοσμου μη

υπαρχουν λαθραια.Τωρα το προγραμα στο πλοιο ηταν 8 πρωι μεχρι 5 τοαπογευμα

δουλεια ενδιαμεσα στης 10 καφε 12 -1φαγητο και στης 3 παλι καφε το γραφω

αυτο για να μπητε στο κλιμα του ναυτικου.Και την επομενη μερα η πρωτη

εξοδος της γυναικας μου στην Αβανα .Σε λιγο η συνεχεια

Δεκαπεντε μηνες γαμηλιο ταξιδι

Αφηνω τη δουλεια στο περαμα και παω στην Ιαπωνια να βρω το καραβι

ηταν στο λυμανι Γιοκοχαμα . Το πλοιο ερχοταν απο την Κινα φορτομενο

ρυζι.Αλλα ειχαν γινει καπιες φασαριες στη διαδρομη απο Κινα Ιαπονια και

στο λυμανι τους ταραξιες τους περιμεναν οι αρχες και τους εριξαν ενα μπερτακι

ξυλο και ετσι υσηχασαν τα πνευματα.Ηρθε αλο πληρωμα φωρτοσαμε το υπολυπο

φορτιο λεωφορεια στο καταστρωμα και ξεκιναμε για κουβα. Το ταξειδι ηταν 30 με 33

ημερες διασχησαμε τον Ειρηνικο και μεσω το καναλι του παναμα φτασαμε Κουβα.

Τωρα στο λιμανι ημουν καλο παιδι ημουν και νιοπαντρος. Ξεφορτοσαμε και εν συνεχεια

πυγαμε στο λιμανι ΣΙΕΝ ΦΟΥΕΓΟΣ Φορτοσαμε χυμα ζαχαρι για Ιαπονια το ταξειδι αυτο

κρατησε τρεις μηνες στο διαστημα αυτο ειπα στον Καπετανιο αν μπορω να παρω την

γυναικα μου στο καραβι και ετσι εγινε.Στο διαστημα των τρειων μηνων ξωφλισαμε και τα

γραματια του σπιτιου και γεν χρειαστηκε να δουλεψη η γυναικα μου ξανα.Η γυναικα μου

ειναι απο την Κρητη το ρεθυμνο και εκτος απο ρεθυμνο Πειραια αλλο ταξειδι δεν εχει κανη.

Μολις της λεω οτι θα ερθη στο καραβι τρελαθηκε απο τη χαρα της . Τωρα το προβλημα

γιαυτη ηταν χωρις λεξι αγκλικα και μεσο μιας διανυκτερευσις στη ΜΠΑΓΚΟΚ φοβοταν

μη μηνι ενεχυρο στο αεροδρομιο το βραδυ που να κοιμηθη απο την αγωνια.

Ξημερωσε οθεος την μερα και εφτασε Τοκυο οπου την περιμενα εγω με τον πρακτορα

ετσι λεγαιτε υατος που εξηπερετη το πλοιο.Ηταν αρχες μαρτιου 1973 και απο εδω

αρχιζει το ΔΕΚΑ-ΠΕΝΤΑ-ΜΗΝΟ ΓΑΜΗΛΕΙΟ-ΤΑΞΕΙΔΙ

Απο 10 μαρτιου1973 μεχρι 10 ιουνιου 1974 .Σχεδον πηγαμε σε ολλα τα λιμανια

της Κουβας σε τρεια λιμανια της Κινας Μαλαισυα αυριο θα τα θυμηθω ολλα

Και θα πουμε πως περασαμε..........


γνωριμια και ευτυχισμενος γαμος

Στο διαστημα που ελειπα οι δυο αδελφες μου παντρευτηκαν .Ειχαμε τελειωση το εισογειο

σπιτι και ογαμπρος μου ο μηχανικος που ειχε γυρυση στο χρονο που ελειπε εφτιαξε αλλο

σπιτι πανω απο το πατρικο. Εγω στο καραβι ειχα γινει Β Μηχανικος ηταν ηεποχη που ακομη

και οι πεθαμενοι μπαρκαραν τετοια ελειψη υπηρχε.Η Δεκαετεια του 1970 και του 1980 ηταν

οι καλιτερες.Γιατι μπουρουσες τα ονειρα και της φιλοδοξειες που ειχες να πραγματοποιησης.

Και ετσι φτανουμε στο δεκεμβρη του 1971 και γνωριζο την αραβονιαραμου ηταν του αγοιου

Σπυριδωνα γιορταζε οξαδελφος μου και πηγαμε η μητερα μου η αδελφη μου και ογαμπρο μου

ειχαι παει κατα λαθος και η κοπελια με τον πατερα της. Εγω την ηξερα παλαιωτερα απο

αλλες συναντησεις οικογενειακες μου αρεσε ηταν μοδηστρα εραβε παντελονια φτωχη κοπελα.

Αλλα και εγω το ιδιο.Και πεταγαιτε η μητερα μου και λεει εχει το κοριτσι σπιτι λες και δωσαμε

εμεις σπιτια .Πιανο την κοπελα και της λεω εγω εχω μαζεψη 120000 δραχ εχω και εγω 90000δραχ

αι τοτε θα δουλεψουμε μαζι και θα φτιαξουμε δικο μας σπιτι .Λες και μας ευλογησε ο Θεος

και σε 10 μηννες δουλευοντας εντατηκα στο πατρικο στον Γ οροφο χτησαμε και στης 10-9-1972

παντρευτηκαμε φυσηκα το σπιτι το γραψαμε μισο-μισο.Για να εχω καλυψη και την γυναικα μου.

Εν συνεχεια πηγαμε γαμηλιο ταξειδη στη Κω το σπιτι κοστησε 300000 δραχ και χρωσταγαμε

μονο 36000δραχ με γραμματιο 2000 δραχ το μηνα να σκεφειτε οτι το ενα τριτο του βδομαδιατικου

εμαινε στην ακρη δουλευε και η γυναικαμου στο σπιτι και εγω στο περαμα. ξεχασα να πω οτι η

γυνεκα μου δεν ηθελαι ναυτικο και μετα απο τρεις μηννες μου την εδωσε στη δουλεια

και παιρνω την εταιρεια που ταξειδευα .Και μου λεει οτι ογαμπρο σου επαθε σκουληκοηδιτη

και πρεπη να πας στην ιαπωνια να τον αντηκαταστησης Και ετσι θα κανω το ταιλευταιο μπαρκο

ως ναυτηκος Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ 15 ΜΗΝΝΕΣ ΓΑΜΙΛΕΙΟ ΤΑΞΕΙΔΗ





το τελος του ταξιδιου

Πλεισηαζε ο καιρος να φυγου με απο την ρουμανια για κουβα παλι και οκαπετανιος

ηταν ερωτευμενος με μια ωραια τραγουδιστρεια και για να καθηστερησουμε να φυγου με

απο το λιμανη λυναμε τα δεσηματα των τρακτερ και λεγαμε στους ρουμανους οτι δεν τα εδεσαν

καλα και ετσι καθηστερουσαμε αρκετα .Με το καλο ξεκινησαμε για της αλλες αγαπες της

λατινηκης αμερικης. Αλλα στο πελαγος μετα της δουλειες μας στο καφε και στο φαι

λεγαμε πως περασαμε και πιες μας περιμεναν στο επομενο λιμανη .Στο διαστημα αυτο

φευγη Β μηχανικος πιανη ο γαμπρος μου Β μηχανικος και απο δοκιμο με εκαναν Γ Μηχανικο

και ετσι πηρα αυξηση . Τεληκα στο καραβι εκατσα 26 μηνες και σε υατο υο διαστημα

πηγα σε πολλες χωρες . Πηγα στην Ελλαδα 10-11-1971. Για να μη χαλασω χρηματα

επιασα δουλεια στο περαμα ειχαι πολλες υπερωριες δουλευα 7- ωρες και καθε τρεις

ωρες και μιση επαιρνες ακομι ενα ημερωμισθειο οσο για ξενυχτη 5- μεροκαματα

συν και το μεροκαματο . Αλλα ηθελα παλι να ταξιδεψω και κανω ακομη ενα μπαρκο

οχι πολυ μεγαλο γιατι το καραβι πηγαι για παλιοσιδερα και ετσι γυρισα πισω στο περαμα

στης επισκευες και καπια στιγμη θα γνωρισο την γυναικα μου το 1971στης 12 δεκεμβη.

Πηστευω οτι μου ετυχε το καλιτερο λαχειο και υατο θα φανη στα μετεπιτα χρονια.

ΑΥΡΙΟ Η ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΜΟΥ

Απο κουβα ταξιδευοντας για ρουμανια

Ξεκινησαμε το ταξειδη της επιστροφης απο αβανα για κωσταντζα να ξεφωρτοσουμε

ζαχαρι το ταξειδη στην αρχη ηταν καλο αλλα μετα στα μεσα του ατλαντικου πιανη ενας

παλιοκαιρος.Γυρω στα 9 μποφωρ αλλα εγω δεν καταλαβα τον κυνδινο γιατι ηταν η πρωτη

φορα που εβλεπα τετια θαλασσα .Εβλεπα τους αλλους συναδελφους να ειναι φοβισμενοι

και καταβα οτι τα πραγματα δεν ηταν και τοσο καλα .Δεν μπορουσες να ισοροπισης

ο καιρος ηταν στα πλαγια σχεδον πηγαινες να φας και δεν μπορουσες να κρατησεις

το πιατο και οταν πηγαινες να κοιμηθης ηταν μεγαλο προβλημα .Μετα απο 6 ημερων

φουρτουνα μπηκαμε στη μεσογειο θαλασσα ο καιρος ηταν μπουνατσα και ετσι

φτασαμε μεχρι τα δαρδανελια και εν συνεχεια στα στενα του βοσπορου ηταν μια

ομορφια δεξια η πολι αριστερα η ανατολικη θρακη το περασμα ηταν περιπου 10 με 12 ωρες

.Μετα μπαινης στην μαυρη θαλασσα ευτηχως ηταν καλμα το λεω υατο γιατι μετα απο

περιπου 7-8 χρονια ενα καραβι εληνικο πηγε αφτανδρο και ηταν και ενας πρωιν συναδελφος.

Φτασαμε στη κωνσταντζα ξεφορτοσαμε τη ζαχαρι και θα φορτοναμε σπεσιαλ φορτιο στα

αμπαρια και τρακτερ στο καταστρομα επικυνδινο φορτιο .Ας αφησουμε αυτα και ναπουμε πως

περασαμε στο λιμανη οι εμπιρειες ηταν πολυ ομορφες το προγραμα ηταν μολις

τελειωνε ηδουλεια μπανιο κολονιες και δρομο πρωτη στασι στη καφεταιρια εκει συχναζαν

πι κοπελιες επινες τον καφε σου εβρισκες πια σου αρεσε και εκανες παρεα μεχρι να φυγη

το καραβι .Τωρα μηλαμε για εποχη Τσαουσεσκου καταλαβενεται . Μετα το καφε πηγαιναμε

για φαγητο σε ολλα τα εσειατορια ειχε μουσικη και μετα στο ΚΑΖΙΝΟ Δεν ειχε τυχερα παιχνιδια

αλλα ηταν ενα μερος για διασκεδασι ειχε σοου μπαλετα ελληνικη μουσικη χωρους ζογκλερ

χαμος επειδη τα εξοδα ηταν πολα πουλαγα μερικες κουτες τσιγαρα μια και δεν καπνιζα

.Και απο τη ειδα σε οπια λιμανια και αν πηγα οι πιο πολες γυναικες προτιμουσαν τους

Ελληνες στη κωνσταντζα κατσαμε 40 ημερες ολοι μας ειχαμε βρη το ταιρη μας.

ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

26 μηνες ταξιδευοντας συνεχεια

Και ετσι εγεινα ναυτηκος πηρα το καραβι απο το περαμα που εκανε επησκευη

και πηγαμε ιταλια να φωρτοσουμε για την αβανα της κουβας το καραβι ηταν ενα

λυμπερτη που ειχαν αφαιρεθη οι μηχανες ατμου και ειχαν βαλη δυο ντηζελ μηχανες.

Μετα απο 18 ημερες φτασαμε στην αβανα ηταν η εποχη που πριν εννα χρονο ειχαι

σκοτωθη ο ΤΣΕ ΓΚΕΒΑΡΑ ΚΑΙ Οπου να εβλεπεςειχε την φωτογραφεια του την γνωστη

που την βλεπουμε ακομη σε ολλο τον κοσμο.Στη κουβα κατσαμε 3 μηννες καταλαβενεται τωρα τη εγεινε με της κοπελιες πρωτη φορα εξω απο την ελλαδα.

Ακομα τα πραγματα ηταν δυσκολα γιατι υπηρχε ο αποκλεισμος απο ταη ηδει πρωτης

αναγκης .Και σε ολλα τα ηδει υπηρχε δελτειο οσο για τους ξενους δεν υπηρχε

προβλημα.Τα χρηματα δεν ειχαν καμια αξεια και οι κοπελες περημεναν να τους

δωσουμε καποιο δωρακι .Αλλα οπως εβλεπα οι ελληνες γενικως ειχαν μεγαλη

περαση στης κοπελες λες και της μαγευαν .Αυτο το ειδα οπου και αν πηγα.

Και πολοι ναυτηκοι παντρευτηκαν κουβανες εγω την γλυτοσα διατι ο καπετανιος

τελαιυταια στιγμη μου πηρε πισω το φυλαδιο . Τωρα ξεκινα το ταξειδη της

επιστροφης για την ρουμανια ειχαμε φορτωση ζαχαρη. ΑΥΡΙΟ Η ΜΕΓΑΛΗ ΦΟΥΡΤΟΥΝΑ 25 ΜΕΡΕΣ

απο τα 22 μου χρονια μεχρι 25

Οταν αποληθηκα απο τον στρατο πηγα για δουλεια παλι στα ναυπηγεια σκαραμαγκα

γουλευαμε βαρδιες ,Ειχαι πολυ δουλεια και πολες υπερωρηες το ημρρομισθειο ειχαι

φταση 110 δραχ .Στο διαστημα αυτο οταν επαιρνα αδεια κανονικη ειχα βρει και αλλη

εργασεια και επαιρνα αρκετα χρηματα .Στο διαστημα αυτο που εργαζομουν στο

σκαραμαγκα ειχαμα φτιαξη ομαγα ποδοσφαιρου και πεζαμαι στο προταθλημα

επηχειρησεων .Επαιζα δεξι μπακ στην ομαδα ειχαμα καλους ποδοσφαιρηστες απο την Β. Εθνικη εν το μεταξη επαιζα και στην αμφιαλη που εφτασε μρχρι την Β. Εθνικη με

τοονομα κερατσινη .Μας προπουνουσε ενας πρωην παικτης του εθνικου και κλεισαμε

παιχνιδεια και με τον ολυμπιακο την πρωτη ομαδα και τον παναθηναικο .

Παιξαμε ενα παιχνιδη πριν τον τελικο κυπελου Ελλαδος στην λεωφοροΠΑΟ-ολυμπιακου

με 25000 φιλαθλους και κερδισαμε 3-2 και την αλλη μερα μια εφημερηδα εγραφε

ρε παιδια ποιοι ειναι αυτοι με τα πρασινα ειναι οι ναυαγοι και υατοι μετα μπμλε οι

ναυπηγοι.Αυτα μεχρη το φθυνοπορο του 1968. Το ονειρομου ηταν να παω στο

εξωτερικο να παω στα καραβια παω να βγαλω φυλαδιο και μαθαινω οτι εχω αχροματοψια και ετσι μου εδωσαν κιτρινο φυλαδιο και δεν μπουρουσα να κανω

καριερα σαν αξιωματικος υοτε στην μηχανη ουτε στην γεφυρα στο διαστημα αυτο

η αδελφη μου αραβωνιαζεται ενα καλο παιδη που ηταν ναυτικος Β Μηχανικος

.Και του λεω οταν μπαρκαρη να με παρη μαζι του και ετσι εγινε.

οταν ημουν φανταρακι

Στεις 10-10-1963 πηγαινω φανταρακι παρουσιαζωμαι στην Σπαρτη και την επομενη

μερα στο γυθειο εκει πηγαιναν οι τεχνητες και οι μαγειροι, Εκει καθησα 40 ημερες

για βασικη εκπεδευση και κατοπιν πηγα στη Πατρα για τεχνηκη εκπεδευση μου εδωσαν ειδηκοτητα συγκολητη μετταλων και ετσι ημουν στο επαγκελμα μου.

Μετα απο δυο μηννες πηρα αποσπαση για την πρεβεζα ημουν πολυ τυχερος

διοτη η μοναδα ηταν μικρη μονο 25 ατομα πολυ ωραια πολις η Πρεβεζα και η

μοναδα ηταν διπλα στη παραλια . Μολις καλοκαιριασε μας πηγαιναν στη

θαλασσα για μπανιο στη κυανη ακτη ο καιρος περασε γρηγορα και στους 10 μηννες

παιρνω αποσπαση για τον ρεντη στον πειραια .Ευγαινα τακτηκα εξω και εκανα

και κανενα μεροκαματο για χαρτζηλικη .Ακριβος στα δυο χρονια παιρνω απολυτιριο

10-10-1965 και τοτε μου λεει ο λοχαγος καλος πολιτης .Εμενα το μυαλο μου ηταν

να παο για δουλεια στα ναυπηγεια που ειχα ετοιμη εργασεια και μου λεει ολοχαγος

τωρα θα πας στους λαμπρακηδες ουτε καταλαβα τι μου ελεγε αυτα προς το παρον

Απο το1955 μεχρη το 1963

παω παλι μπροστα στα χρονια.Η Μαννα μου δεν σταματαγε να κανη διαφορες

εργασιες ναπουλαι καρβουνακια λιβανια αλλη φορα βουτηρα και να μην αφηνη

τη δουλεια που ειχαι στην οδο τσαμαδου να καθαριζη κατι γραφεια.Απο το πρωι

5 μεχρι στης 9 και μιση ξεχασα να σας πω οτι το1947 και το 1948 ηρθαν στη

ζωη και οι δυο αδελφε μου.και περνοντας τα χρονια ταεξοδα ηταν αρκετα

δουλειες δεν ηπηρχαν ανεργια πολυ οπως και τωρα.Και ετσι το 1957 πηγε

στην πτολεμαιδα που κατασκευαζαν καινουργια εργοστασια ρευματος.Και

σε λιγο καιρο πηγε η μητερα μου και οι αγελφες μου. Εγω πηγα σε μια θεια μου

στο πασαλιμανη εκατσαν τρεια χρονια. Γυρνοντας η οικογενεια τελος του 1959

ειχα τελειοση την τεχνικη σχολη που πηγαινα .Η ζωη ηδη αρχεισε να φτιαχνη

ο πατερας μου πιανη δουλεια στα ναυπηγεια σκαραμαγκα και σε λιγο καιρο

περνουνε και εμαινα σε ηλικια 16 χρονων ημερωμισθειο 60 δραχ και τοτε

αρχειζουμε να ρηχνουμε τη παραγκα και ναφτιαχνουμε δυο δωματια φυσηκα

νομιμα .Οσω για τη δουλεια στα ναυπηγεια ειχαι σχολες για ολλες της ειδηκοτητες

εγω διαλεξα την τεχνη του ηλεκτροσηγκολητη και δεν μετανιοσα ποτε.

Στην αρχη μαθητευομενος και οσω μαθαινα ανεβαινες κλημακα και φυσηκα

και το ημερομησθειο αναιβεναι και γυνοσουν Γ-Β-Α Τεχνητης.Το μεροκαματο

εφτασε 80 δραχ καθε φορα που ανεβαινες κλημακα εδηνες και δειγμα και τα

κοληματα που εκανες περνουσαν ακτυνες .Αυτα μεχρη τα εικοση χρονια μου.

Που θα πηγαινα σρατηωτης το 1963 .Αλλα στα 17 μου ειχα ενννα ατυχημα

το ετος 1960 οπως κολαγα στο πλοιο παγκοσμιο ελπις καινουργιο καραβη

25000τονοι στηΝομερο 5 δεξαμενη παω να βαλω το ηλεκτοδιο στη τσημπηδα

και μου κληνει το χερη βαζω το αλλο χερη μου το κλεινη και το αλλο

με ρηχνη κατω τοτε σκαιφτηκα ως εδω ηταν ηζωη μου πραγματη αυτο που λαινε

οτη βλεπης οτι η ζωη σου παιρναη σαν ταινεια μπροστα σου ειναι γεγονος.

Για καλη μου τυχη εννας συναδελφος τρεχη και μου τραβαη το καλοδυο

και παιρνω δρομο να αναιβω επανω στο καταστρομα απο κατο μεχρη επανω

ηταν 15 μετρα υψος .Οπως φαινετε ηθελα να παρω οξυγονο με παιρνουν και

με παναι στο ιατρειο του ναυπηγειου μου βαζουν οξυγονο και μια ενεση για

την καρδια με παιρνη το νοσοκομειακο και πηγαινη σε μια κλινηκη στους αγοιους

αναργηρους καθομε μια βδομαδα και ολλα υατα τα μεσα τα ειχαι το ναυπηγειο.

Αυτα μεχρη το 1963 μπαλα εργασεια και υπερωρειες .Στο επομενω θα πουμε

για το φανταριληκη και τα πρωτα ερωτηκα σκηρτηματα

με πανε στο ιατρειο του ναυπηγειου μου βαζουν οξυγονο μια ενεση για την καρδια

ΑΥΤΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΩΝ




09. Παιδικα χρονια

Σημερα ειμαι λιγο στεναχωριμενος εχασε η ομαδα μου αλλα δεν βαριεσε.

Συνεχειζω στο14 ετος της ζωης μου. Απο το καφενειο εφυγα και επιασα δουλεια

σε μηχανουργειο στον αγειο Δονυση στον Πειραια φυαχναμε τυμονιερες ΄για καραβια.

Οεργοδοτης μου δεν ειχαι παιδια και με αγαπουσε πολυ καθε κυριακη με επερνε σπιτι του

ηταν και η κυρια μαρια η γυνεκα του και μου εκαναν το τραπεζι γιατι ακομη στο σπιτι μου ειχαμε

οικονομηκα προβληματα. Στο μηχανουργειο αυτο εμαθα πολλα και οταν ειχαμε λιγο καλμα στη

δουλεια πηγαινα απεναντη σε εννα φιλο του και βοιθουσα , Εφτιαχναν σπαστηρες για λατομεια

κοσκηνα και αλλα διαφορα μηχανηματα, Το βδομαδιατικο ειχε φταση 90 δραχ συν και το

χαρτζηλικη απο υον φιλο του . Σε εννα χρονο μεταπηδησα στο αλλο μηχανουργειο για να μαθω

περισοτερα πραγματα εν το μεταξυ το μεροκαματο εγιναι 30 δραχ τη μερρα δουλει και το

βραδυ τεχνικη σχολη . Αλλα και το παιχνηδι και της σκανδαλιες δεν της αφηνα .Εννα απο τα

πολλα που καναμε ηταν καρφητσες στα κουδουνια πεταγαμε τα σκουπιδια απο της μαντρες

Απο παιχνιδια παιζαμε το στε κα μαν μπικο το κρυφτομπικο την προτελια τον καπετανιο

με τους σβολους τα καρυδια τα γιαλενια τον ταρζαν τον γκιαουρ και πολα αλλα.

Μην ξεχασο στην παραγκα που μεναμε ειχαι τα προβληματα η μητερα μου της εκανα και

πλακες μια φορα εγεσα μια πετρα στη παραγκα με εννα σπαγκο πηγα απεναντη και

τον τραβουσα κτυπαγε την παραγκα εβγενε η μαννα μου και δεν εβλεπε κανενα την ειχα

τρελανη. Ξεχασα να γραψω για την ωρεοτερη στηγμι της ζωη μου.Στα εξη μου μου εκαναν

δωρο μια καμουζα παραμονη προτοχρονιας μολις αλαζε οχρονος βγενω στην αυλη και

αρχηζω να σφυριζω .Τετια ευτηχια δεν εζησα ξανα νομηζα οτι ολλος οκοσμος ηταν

δικος μου. ΑΥΡΙΟ


08. Απο τα 13 μεχρι τα 20 χρονια μου

Τότε απο ότι θυμάμαι, στους οίκους ανοχής, στην πόρτα εισόδου είχε 2 στρογγυλούς κύκλους, δεξιά και αριστερά...και στο κέντρο του κάθε κύκλου ένα "Χ". Αυτό ήταν το διακριτικό. Σχολώντας από τη δουλειά το βράδυ πήγαινα σε τεχνική σχολή - στον Ηράκλειτο, στη Νίκαια - και κάθε Κυριακή πρωί κάναμε σχέδιο 10-13:00. Στο καφενείο δούλεψα περίπου 1 χρόνο. Στο διάστημα αυτό έκανα ακόμα ένα κατόρθωμα. Κάθε εβδομάδα έπαιρνα 60 δρχ και μόλις πήγαινα στο σπίτι τα έδινα στη μητέρα μου. Αυτό γινόταν συνέχεια. Και ένα Σάββατο μόλις παίρνω τις 60 δρχ πήγα στο λουνα παρκ, που ήταν απέναντι από το παλό ταχυδρομείο στον Πειραιά, μπήκα στα συγκρουόμενα και χάλασα 59 δρχ. Έμεινε 1 δρχ, ίσα για το εισιτήριο του λεωφορείου. Πηγαίνω στο σπίτι, κάνω το μπάνιο μου στη σκάφη, τρώω τη φασολάδα μου, περάει λίγο η ώρα, και βλέποντας η μητέρα μου να μη δίνω το βδομαδιάτικο, μου λέει "που είνια τα χρήματα παιδί μου;". Λέω "τα έχασα"...που να το πιστέψει. Μου λέει "τι τα έκανες;". Εγώ το ίδιο. Της λέω οτι τρύπησε η τσέπη του παντελονιού. Τότε μου βάζει μια χούφτα κέρματα στην τσέπη αλλά τα λεφτά δεν έφυγαν από κάτω διότι φορούσαμε στα παντελόνια κάτω ένα λαστιχάκι και τα λέγαμε "γκόλφ". Φοβήθηκε η μητέρα μου μήπως είχα μπλέξει με καμιά παλιοπαρέα και μου βάζει ένα μαντήλι στο λαιμό, να με φοβίσει. Τελικά σε πίστεψε.


Εγώ πάντα ότι έκανα στη ζωή μου το έκανα από μόνος μου. Δεν με παρέσυρε κανείς. Λέω "μαμά, θα πουλάω κουλούρια την Κυριακή στον Αη Ξιώργιο στα Ταμπούρια, για να βγάλω τα λεφτά που χάλασα στο λούνα πάρκ.

07. Συνεχεια του χτες

Το τελευταιο καλοκαιρι που πηγα μικρος στο χωργιο καναμε μια πλακα σε ενα

που ειχαι ενα μποστανι με καρπουζια ελεγε οτι γεν μπουρουσε κανεις να τον

κλεψη. Τοτε εμεις παιρνουμε μια χελωνα της βαζουμε καιρακια και την αφηνουμε

στο μποστανη . Μολις βλεπη αυτος να κινηται το φως αφηνη το μποστανικαι τρεχη

ακομα. Καθος υπηρχε φημη για νεραιδες και τοτε φαγαμε αρκετα καρπουζια.

Γυρισα στην αμφιαλη και πηγα για πρωτη φορα στη δουλεια Σε ενα καφενειο

στην πλατεια Υποδαμειας στον Πειραια κατα της 12 το μεσημερι ερχεται μια

παραγκαιλια για καφε. Μου λενε εκει επεναντη θα τον πας μολις ανεβαινο

τη σκαλα βλεπω μια πολυ ωραια κυρια και πανω σε ενα τζαμι εγραφε σρατιωτηκα

16 δραχ πολιτηκα 25 δραχ παω τον καφε σε μια κοπελα την ελεγαν καιτη,

Κοιτα μου λεη πιτσιρικα μπουτι εγω τρελαθηκα τη μου λεη τωρα αυτη αυτο

συνεχηστηκε επη μια βδομαδα, Την επομενη βλεπω και με περημενη η τσατσα

στην πορτα μου παιρνη το δισκο και λεη δεν εχεις καλο ποδαρικο .Φαινεται οτι η

μητεραμου ρωτησε πως παη ο μικρος και καταλαβενεται τη εγινε ΑΥΡΙΟ ΠΑΛΙ

06. Απο τα οχτω μεχρι τα δωδεκα χρονια μου

Συνεχιζω ευτηχος η μητερα μου το ειδε και ετσι δεν παθαμε δηλητηριαση.

Η καταγωγημου ειναι απο τα στυρα Ευβιας και ετσι στα οκτω μου χρονια

παω για πρωτη μου φορα στο χωριο του πατεραμου τα αδελφια εμεναν

σε τεσσερα χωρια νεα στυρα παλαια στυρα ρεουζυ και καψαλα.

Και ετσι τα καλοκαιρια πηγαιναμε και τρωγαμε κατι παραπανω την πρωτη

φορα που πηγαμε μου λεη η θειαμου τη κανη οδημητρης εγω τα εχασα.

Αυτο το ονομα θα παιξη μετα απο χρονια μεγαλο ρολο.

Φυσηκα ουτε παπουτσια ειχα μονο ξυπολυτος αλλα το ευχαριστηθηκα

ηταν και η θαλλασα δυπλα παιρναγα μια χαρα . Το βραδυ πηγαινα με τον

ξαδελφο στα προβατα και μετα οταν επεφτε καλα το σκοταδι πηγαιναμε

στα αμπελια στα μποστανια φυσικα υταν ξενα. Και οταν μου την εδινε

πηγαινα στα αλλα χωρια και ετσι περναγα ζωη χαρισαμενη τα καλοκαιρια.

Αυτο γηνοταν μεχρι να βγαλο το γημοτικο. ΑΥΡΙΟ ΠΑΛΙ


05. Απο τα οχτω μεχρι τα δωδεκα

Συνεχιζω ευτηχος η μητερα μου το ειδε και ετσι δεν παθαμε δηλητηριαση.

Η καταγωγημου ειναι απο τα στυρα Ευβιας και ετσι στα οκτω μου χρονια

παω για πρωτη μου φορα στο χωριο του πατεραμου τα αδελφια εμεναν

σε τεσσερα χωρια νεα στυρα παλαια στυρα ρεουζυ και καψαλα.

Και ετσι τα καλοκαιρια πηγαιναμε και τρωγαμε κατι παραπανω την πρωτη

φορα που πηγαμε μου λεη η θειαμου τη κανη οδημητρης εγω τα εχασα.

Αυτο το ονομα θα παιξη μετα απο χρονια μεγαλο ρολο.

Φυσηκα ουτε παπουτσια ειχα μονο ξυπολυτος αλλα το ευχαριστηθηκα

ηταν και η θαλλασα δυπλα παιρναγα μια χαρα . Το βραδυ πηγαινα με τον

ξαδελφο στα προβατα και μετα οταν επεφτε καλα το σκοταδι πηγαιναμε

στα αμπελια στα μποστανια φυσικα υταν ξενα. Και οταν μου την εδινε

πηγαινα στα αλλα χωρια και ετσι περναγα ζωη χαρισαμενη τα καλοκαιρια.

Αυτο γηνοταν μεχρι να βγαλο το γημοτικο.ΑΥΡΙΟ ΠΑΛΙ


04. η συνεχεια του χτες

Οταν ξεκινησα και πηγαινα σχολειο και φοβομουν της αστραπες και της βροντες

αυτο το ξεπερασα μετα απο λιγο καιρο. Αγαπητοι φιλοι απο την αρχη της

ιστοριας μου οτι με το σχολειο δεν τα πηγαινα καλλα γιαυτο θα λροσπαθησω

να βαζω και καμια τελεια στο κειμενο μου.

Η ζωη αλαξε προς τα οικονομηκα της οικογενειας ο πατερας εχασε την δουλεια του

στην χαλυβουργια του αγκελοπουλου την γνωστη που ηταν στην οδο πειραιως.

Στη συνεχεια εκλησε και το παντοπολειο και ολλα υατα λογο του πιοτου.

Μετα απο πολλα χρονια καταλαβα γιατη αρχισε να πινη και τοτε αρχισαν τα δυσκολα

οικονομηκα ημασταν χαλια αρχισε να δουλευη και η μητερα μου.

Και ετσι φυγαμε απο τα ταμπουρια και πηγαμε στην αμφιαλη μεναμε σε μια παραγκα.

Διπλα περναγε ενα ποταμι και οποτε εβρεχε ειχαμε πλυμιρα. Η μητερα μου καθαριζε


σπιτια ξενοπλενε και μια φορα της εδωσαν ενα κοτοπουλο που ηταν στα σκουπιδια .

03. απο τοτε που αρχισα να θυμαμαι τη ζωη μου 5 μεχρι 65

θελω να συμπληροσω κατι ακομα για να εχει ενδιαφερον η αφηγηση τα γεγονοτα ειναι

αληθηνα και τα μερη που θα αναφερθω παρα κατω απο τα 12 μου χρονια που επιασα

εργασια εκανα καπια ονειρα να κανω ενα σπιτι να παρω ενα αυτοκινητο και να εχω

100000 δραχ στη τραπεζα υατα τα πετυχα και με το παραπανω γιατι υμουν ερωτευμενος

με την εργασειαμου φυσικα και με την οικογενεια που εκανα ενα κοριτσι και ενα αγορι

ειχα ακουσι για το αμερικανικο ονειρο αλλα εγω το βρηκα στη πατριδαμου και το

ονομασα ελληνικο ονειρο και το εκανα και χωρις να ειμαι επιστημων μονο με την

εργασεια αυριο θα ξεκινησω απο εκει που ειχα στην προιγουνη αφηγηση

02. αυτη ειναι η ζωη μου

Ο `πατερας μου το 1948 ειχε ενα παντωπολειο αλλα δουλευε και στην χαλιβουργεια στην οδο

πειραιως ηταν λιγος καιρος που ειχε ταιλιωση ο πολεμος ο πατερας μου με ενα φιλο του

επαιζαν ταβλι ρε μου λενε πηγενε να μας ψωνισης κατι για να κανουν τη πλακα τους

μου δινουν προπολεμικα χρηματα και λενε πηγεναι στη κηρια αφροδιτη και παρε μια σηκω

βαρα και μια σηκω χτυπα ανα χαθης παλιοπαιδο και παιρνη στο κυνηγη εγινε ο χαμος

και ολοι γελαγαν για αυτο που επαθα απο τοτε αρχισα να θυμαμαι παιρνοντας ο καιρος εκανα

σκανδαλιες που ουτε να φαντασθη κανεις απο ενα παιδι μπουρουσε να κανη
μου αρεσε πολυ το παιχνιδη και ξεχνιομουνα περναγε η ωρα και η μαννα μου ανησηχουσε
εγω φοβομουνα το ξυλο και μολις μου ελεγε ελα παιδι μου επαιρνα δρομο και ετρεχα και περνουσε η ωρα μια απο της πολες φορες ξεχαστηκα και κοιμηθηκα κατο απο μια γεφυρα
καταλαβαινετε τη εγινε μολις με βρηκαν ο χαμος τοτε οπατερας μου ειχαι καλη εργασεια
αλλα ολλα τα ωραια τελειωνουν γρηγορα στο δαστημα αυτο μια φορα οι γονεις μου πηγαν
στα μπουζουκια στου τσιτσανη με την νινου σε μια στιγμη βλεπουν ενα πιτσιρικα να χορευη
στη πιστα κανουν ετσι και δε με βλεπουν διπλατους και τοτε καταλαβαν οτι ηταν το παιδιτους
τα χρονια παιρνουν και πηγαινο σχολειο ελλα ομος που φοβομουν της αστραπες και της
βροντες τη δασκαλα μου την ελεγαν ξανθηπη και μολις επιαναν η βρονταις με εβαζε στο παλτο
της επειδη φοβομουν θυμαμαι οτι απο το φοβο μου απο το σχολειο στο σπιτη πηγαινα
και δεν προλαβαινε να με πιαση η επομενη ασραπη αυριο η συνεχεια και τα δυσκολασ

01. απο τοτε που αρχισα να θυμαμαι

'απο τα πεντε μου χρονια αμυδρα αρχζω να θυμαμαι τη ζωη μου. τωρα στα 65 χρονια μου

Γυριζω το χρονο πισω και τωρα στο φιναλε της ζωης κανω ανασκοπιση το πως κυλισε ο χρονος

πριν μερικα χρονια 8 περιπου εζησα μαζι δυο γεγονοτα την μεγαλητερη χαρα και την μεγαλητερη

λυπη αλλα ας αρχισουμε τα πραγματα απο το τελος και μετα κανουμε μια ανασκοπηση της

ζωης μου το 2000 μαθαινω οτι εχω αδελφο αλλα δεν ηξερα που βρισκεται μεσα σε 15 μερες

μαθαινω οτι βρισκεται στην βαλτιμορη ημουν 57 χροννων τον ηδιο καιρο μαιθαινω οτι ο καλιτερος

φιλος μου ειναι παρα πολυ αρωστος αλλα θα παρουμαι τα πραγματα απο την αρχη

πρωτη φορα γραφω στον υπολογιστη και δυσκολευομαι και να με συνχωρηται που κανω λαθη

γιαυτο καθε μερα θα γραφω λιγες αραδες