Δευτέρα 17 Μαρτίου 2008

απο τα 22 μου χρονια μεχρι 25

Οταν αποληθηκα απο τον στρατο πηγα για δουλεια παλι στα ναυπηγεια σκαραμαγκα

γουλευαμε βαρδιες ,Ειχαι πολυ δουλεια και πολες υπερωρηες το ημρρομισθειο ειχαι

φταση 110 δραχ .Στο διαστημα αυτο οταν επαιρνα αδεια κανονικη ειχα βρει και αλλη

εργασεια και επαιρνα αρκετα χρηματα .Στο διαστημα αυτο που εργαζομουν στο

σκαραμαγκα ειχαμα φτιαξη ομαγα ποδοσφαιρου και πεζαμαι στο προταθλημα

επηχειρησεων .Επαιζα δεξι μπακ στην ομαδα ειχαμα καλους ποδοσφαιρηστες απο την Β. Εθνικη εν το μεταξη επαιζα και στην αμφιαλη που εφτασε μρχρι την Β. Εθνικη με

τοονομα κερατσινη .Μας προπουνουσε ενας πρωην παικτης του εθνικου και κλεισαμε

παιχνιδεια και με τον ολυμπιακο την πρωτη ομαδα και τον παναθηναικο .

Παιξαμε ενα παιχνιδη πριν τον τελικο κυπελου Ελλαδος στην λεωφοροΠΑΟ-ολυμπιακου

με 25000 φιλαθλους και κερδισαμε 3-2 και την αλλη μερα μια εφημερηδα εγραφε

ρε παιδια ποιοι ειναι αυτοι με τα πρασινα ειναι οι ναυαγοι και υατοι μετα μπμλε οι

ναυπηγοι.Αυτα μεχρη το φθυνοπορο του 1968. Το ονειρομου ηταν να παω στο

εξωτερικο να παω στα καραβια παω να βγαλω φυλαδιο και μαθαινω οτι εχω αχροματοψια και ετσι μου εδωσαν κιτρινο φυλαδιο και δεν μπουρουσα να κανω

καριερα σαν αξιωματικος υοτε στην μηχανη ουτε στην γεφυρα στο διαστημα αυτο

η αδελφη μου αραβωνιαζεται ενα καλο παιδη που ηταν ναυτικος Β Μηχανικος

.Και του λεω οταν μπαρκαρη να με παρη μαζι του και ετσι εγινε.

Δεν υπάρχουν σχόλια: