τα 4 ατυχηματα

Στη δουλεια μου λογο της επικυνδηνοτητας ειχα 4 ατυχηματα, χωρις

δυσαρεστα αποτελεσματα.Το πρωτο οπως εγραψα και στην αρχη

το επαθα στα 17 μου, μια ηλεκτροπληξια και ευτηχος την ευγαλα

με μια βδομαδα σε νοσοκομειο.Το δευτερο το 1987 οταν στο πλοιο

που ημουν, πηγαινε απο ρουμανια Νεα ορλεανη και μολις θα εφτανε

στο Γιβραλταρ θα εφευγα. Και θα επερνα ενα αλλο πλοιο που θα

πηγαινε στο σκαραμαγκα για επησκευη.Αλλα δυστηχος μια μερα

πριν φτασουμε, οπως κολαγα στη πριμη του πλοιου εφυγε μια σπιθα

και οπως ηταν ενας κουβας με μπογια αναβη φωτια .Τη το πιο απλο

να σκεπασω το κουβα και να σβειση η φωτια. Αλλα την ιδια στιγμη

ερχεται ενας ναυτης με ενα κουβα νερο και οπως ημουν ριχνη το

νερο στη φωτια ,και ερχεται επανο μου ο κουβας με μπογια και φωτια

και αρπαζη η φορμα μου φωτια,πανικοβαλομε και αρχιζω να τρεχο.

Ευτηχως εκεινη τη στγμη ενας τριτος μηχανικος εκανε επηθεωρηση

στης βαρκες με βλεπη και μου φωναζη μα......κα βγαλε τη φορμα,

και πρωτη φορα δεν με πειραξε που με αποκαλεσε ενας μα.....κα.

Και ετσι σωθηκα επαθα στο αριστερο ποδι ενα γερο εγκαυμα και

τραβιομουνα δυο μηνες και φυσικα γυρισα σπητι.Και μετα που το σκευτομουν

επανο στο πανικο μπορει να ειχα πεση στη θαλασσα.Και μετα απο 21 χρονια

καπου καπου με ενοχλη το εγκαυμα.

Το τριτο ατυχημα εγινε μια μερα πριν φτασουμε στο ταραντο της Ιταλιας,

φορτομενοι με καρβουνο απο το νορφοκ Αμερικης.Καναμε καποιες δουλειες

επανω στο καταστρομα στα καπακια των αμπαριων,και επειδη το καρβουνο

δυμηουργη ΑΕΡΙΑ ΓΚΑΖΙ πρεπη να εξαερωνης το χωρο που εργαζεσε και

αφτο εκανα αλλα καποια στιγμη ενα καπακι δεν ανοιγε. Και ενας ναυτης πηγε

να φερη ενα κλειδη ,και στο διαστημα που μεσολαβησε ,ενας συναδελφος

παιρνη την ηλεκτροκολιση και παει να κολησι. Και ακουγαιτε ενας τρομερος

θορυβος, εκεινη τη στιγμη δεν υπηρχε αερας ατμος , στο καταστρομα και σκεφτομε

τωρα θα γΙνη εκρειξη κρυβομε και βλπω να σηκονεται το καπακι του αμπαριου που ηταν

30 τονους, καπνο και φλογα και το καπακι εκατσε παλι επανω στο πλοιο.

Απωρο ακομα και σημερα πως δεν ανοιξε ρουθουνι.Και μετα απο αυτη

την τρομαρα πεφτοντας, το καπακι κανη ζημια στης σωληνες του ατμου και.

ξενυκταμε να της φτιαξουμε.Οταν τελειωσε η εκφορτοση πηγε το καραβι

στου σκαραμαγκα για επησκευη εκατσε 30 ημερες.Το πλοιο ηταν ΟΜΠΟ 80.000 ΤΟΝ.

Γραφω για το τεταρτο ατυχημα . Ειναι καποια συμβαντα που δεν μαθενονται οπως

και αυτο που θα σας πω ο λογος ειναι γιατι δεν ειχαι θυματα.Μετα Μια επησκευη στο

περαμα ειχαν μεινη κατι μικροδουλιες και ειπαν σε μενα και ενα συναδελφο να

ακολουθησαμε το καραβι ηταν 110.000 τον.και θα πηγαινε ΑΜΕΡΙΚΗ για σταρι

και κατω απο τη σικελια, στης πεντε και μιση το πρωι νιοθουμε εν τρανταγμα ξυπναμε

και λεμε μεταξι μας καπου βρηκαμε, σηκονομαστε και τη βλεπουμε ειχαμε κτυπηση ενα

αλλο καραβι στη πρυμη του και ακομα προχορουσαμε. Μετα οικοση λεπτα σταματαμε

και γυριζουμε πισω. Το καραβι το αλλο που κτυπησαμε ηταν σταματημενο ακυβερνιτο , δεν ταξυδευε γιατι ειχε παθι ζημια .Και το αλλο .

δεν ηταν μικρο 60.000 τον ηταν κατσαμε αρκετες ωρες περιμενοντας ,μεχρι να τα

βρουν οι ασφαλειες.Ειχαμε παθι μεγαλη ζημια και γυρισαμε παλι στο περαμα να

φτιαχτη το πλοιο.Οπως επιστρεφαμε μαθαμε για πιο λογο και τη εφτεγε που εγινε

το ατυχημα. Το αλλο πλοιο πηγε για παλιοσιδερα Την εφαγε στο ποδοσταμο.

Και ευτηχος δεν το κτυπησαμε στη μεση γιατι θα κολαγαν τα δυο πλοια και οι αλλοι

θα μας εσφαζαν και με το δικιο τους. Φυσικα αφτα δεν μαθενονται, εκτος και

αν υπαρχουν θυματα.Βεβαια υμουν και τυχερος που πηρα συνταξη.