Η υγεια ολλοι τοξερουμε οτι ειναι το ποιο πολυτημοτερο δωρο
στον ανθρωπο.Αλλα δυστηχωςοσο ημαστε νεοι δεν το καταλαβαινουμε,
λες και ειναι δεδομενο.Το 1988 η γυναικαμου ειχε προβλημα θυροειδη,
και εκανε ενχειριση σε μεγαλο νοσοκομειο του πειραια.Εκανε εισαγωγη
και περιμενε , αλλα οι μερες παιρνουσαν και τιποτα , και περασαν 20 μερες
βεβαια υμουν και μπουνταλας δεν ηξερα οτι η μηχανη ηθελε λαδομα για να δουλεψη.
Καποια στιγμη περναγαν οι διατροι και ηταν και μια κοινονικη λειτουργος,ειδε
την γυναικα μου στεναχωρημενη και τη ρωτησε τη προβλημα εχει, και της ειπε
οτι εχει δυο παιδια μικρα και θελουν φροντιδα.Καταλαβε το πονο της και ειπε
οτι σε δυο μερες θα κανη ενχειριση και πραγματι ετσι εγινε και ολλα πηγαν καλλα.
Χωρις μια γραχμη,και τωρα σκεφτομε την αμαλια και το προβλημα που αντιμετοπισε
με κατι λιγους γιατρους.Μετα απο δυο χρονια παρουσιαζεται ενα ακομη προβλημα
υγειας .Εντελως τυχαια ενας γιατρος βλεπη μια ελια στο δεξι χερι, της γυναικας μου.
Και της λεει πρεπη να την αφαιρεσης, διασταυρονη με αλλο γιατρο το προβλημα της ελιας
και της λεει μη τη βγαλη γιατι αν πηραχτη ενα ατυπο κυταρο μπορει να παθανης.
Και αλλοι ελεγαν οτι μπορει να εξεληχθη σε καρκινο.Και αποφασιζη και την αφαιρεσε,
Και απο τοτε εχουν περαση 20 χρονια.Και ερχεται η επομενη χρονια του χρηματηστηριου
και κανω την εξυπναδα να βαλω καποια χρηματα οπως και πολλοι αλλοι ,και τον
σεμτεβρη του 99 αρχησε η κατρακυλα.Καποια στιγμη με βλεπη η γυναικα μου
σκεφτηκο καταλαβε τη ειχε γινη,και λεει κλεισε τα ματια τα ανοιγω και μου
παρουσιαζη ενα βιβλιαριο με ολλα τα ονοματα, τα δικα μας και των παιδιων.Ηταν 5.000.000 δραχ.
Τα ειχε μαζεψη χιλιαρικο- χιλιαρικο για πολλα χρονια ,για μια δυσκολη στιγμη
δεν χρειαζονται αλλα λογια.Ας αφησουμε τα μελοδραματα.
Σαν ζευγαρι ειχαμε και της πλακε μας πιο πολυ απο μενα ,δεν ειχαμε αποστασις
μεταξυ μας, ημαστε φιλαρακια .Και αυτο γιατι δεν ειχα και της καλιτερες αναμνησης απο τους
γονεις μου.Καποια φορα πριν παμε για υπνο παω πιο μπροστα και απο την μερια που κοιμοταν
βαζω μερικες κουβερτες να φαινετε οτι κοιμαμε απο την μερια της και κρυβομε και
μολις παει για υπνο λεει ρε μαλακισμ... φυγε απο τη θεση μου πεταγομε απο εκει που ημουν
κρυμενος και εγυνε ο χαμος.Γιαυτο λενε η ζωη ειναι ενα παιχνιδη.Και φτανουμε στο ετος 2.000
Ειχαμε παει σε ενα μνημοσυνο στο χωριο του πατερα μου και στο γυρισμο μαζι μας
ειχαμε και μια πρωτη εξαδελφη . Θυ μαστε στην αρχη που ειχα γραψη ,
για την πρωτη φορα που ειχα παει στο χωριο σε ηλικια 8 χροχων,
[τα ονοματα ειναι φανταστηκα]και μια θεια μου με ρωταη τη κανη ο γιωργος αυτο το ονομα
ηταν του παπου μου ,.Γιαυτο δεν το ειχα παρη εγω , και μου ειχαν δωση του παπου
απο την μητερα μου,το ονομα.Ειχα ακουση ανα διαστηματα κατι για αδελφο αλλα
οι γονεις μου δεν μου ειχαν πη τυποτα. Και ετσι μια και δεν υπυρχε η μητερα μου στη ζωη
ρωταω την ξαδελφη οπως ερχομαστε αν εχω αδελφο και μου λεει οτι εχεις και βρησκεται στην Αμερικη.Ο ΑΓΩΝΑΣ ΝΑ ΤΟΝ ΒΡΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου