Ο `πατερας μου το 1948 ειχε ενα παντωπολειο αλλα δουλευε και στην χαλιβουργεια στην οδο
πειραιως ηταν λιγος καιρος που ειχε ταιλιωση ο πολεμος ο πατερας μου με ενα φιλο του
επαιζαν ταβλι ρε μου λενε πηγενε να μας ψωνισης κατι για να κανουν τη πλακα τους
μου δινουν προπολεμικα χρηματα και λενε πηγεναι στη κηρια αφροδιτη και παρε μια σηκω
βαρα και μια σηκω χτυπα ανα χαθης παλιοπαιδο και παιρνη στο κυνηγη εγινε ο χαμος
και ολοι γελαγαν για αυτο που επαθα απο τοτε αρχισα να θυμαμαι παιρνοντας ο καιρος εκανα
σκανδαλιες που ουτε να φαντασθη κανεις απο ενα παιδι μπουρουσε να κανημου αρεσε πολυ το παιχνιδη και ξεχνιομουνα περναγε η ωρα και η μαννα μου ανησηχουσε
εγω φοβομουνα το ξυλο και μολις μου ελεγε ελα παιδι μου επαιρνα δρομο και ετρεχα και περνουσε η ωρα μια απο της πολες φορες ξεχαστηκα και κοιμηθηκα κατο απο μια γεφυρα
καταλαβαινετε τη εγινε μολις με βρηκαν ο χαμος τοτε οπατερας μου ειχαι καλη εργασεια
αλλα ολλα τα ωραια τελειωνουν γρηγορα στο δαστημα αυτο μια φορα οι γονεις μου πηγαν
στα μπουζουκια στου τσιτσανη με την νινου σε μια στιγμη βλεπουν ενα πιτσιρικα να χορευη
στη πιστα κανουν ετσι και δε με βλεπουν διπλατους και τοτε καταλαβαν οτι ηταν το παιδιτους
τα χρονια παιρνουν και πηγαινο σχολειο ελλα ομος που φοβομουν της αστραπες και της
βροντες τη δασκαλα μου την ελεγαν ξανθηπη και μολις επιαναν η βρονταις με εβαζε στο παλτο
της επειδη φοβομουν θυμαμαι οτι απο το φοβο μου απο το σχολειο στο σπιτη πηγαινα
και δεν προλαβαινε να με πιαση η επομενη ασραπη αυριο η συνεχεια και τα δυσκολασ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου