Φτανουμε στο τελος του 1980 ειδη ειμαι 37 χρονον.Μου λενε απο την εταιρεια
να βρω αλλα δυο παι δια να παμε στη τζεντα ,αλλα το τη θα κανουμε δεν μας λενε.
Και μολις φτανουμε μας περιμενη ενας αρχιμηχανικος φτανουμε εξω απο τη τζεντα
μπενουμε σε ενα κρις- κραφ ,κανουμε μια διαδρομη περιπου 50 μιλια ,και βλεπουμε
ενα καραβι να ειναι καρφομενο επανο σε κατι κοραλια .Απο τη μια μερια η θαλασσα
ειχε βαθος τρια μετρα και απο την αλλη πριμα γυρο στα εκατο μετρα.Το καραβι ειχε
καρφωθη στα κοραλια διοτι υπηρχαν δυο φαναρια ,και νομιζε η βαρδια οτι ηταν
περασμα και το πλοιο με 11 μιλια ταχυτητα επεσε εξω.Την επομενη μερα ερχεται και ενας
γιαπονεζος που ηξερε απο ναυαγια, και μαζι με τον αρχιμηχανικο κανονισαν το προγραμα.
Ο τι ο χρονος που ειχαμε στη διαθεσι μας ηταν τρις μηνες ,γιατι ηδη ειχαν περαση 9 μηνες
και ο νομος της Σαουδ-Αραβιας ελεγε οτι μετα ενα χρονο αν δεν βγη το καραβι πρεπη να
το ανατηναξουν γιατι εμποδηζε τη ναυσηπλοια.Ειδη ειχαν δοκημαση και αλλοι ηταν ολανδοι,
Το μονο τροπο που δεν ειχαν κανη ηταν ο παρακατω.Τη ηταν η ταινια Ο ΝΑΥΑΓΟΣ ΜΕ
ΤΟ ΤΟΜ- ΧΑΝΚ ΜΠΡΟΣΤΑ σε αυτα που ζησαμε εμεις.Δεν πηστευαμε οτι θα βγη
το καραβι.. Αλλα ξεκινησαμε της δουλειες .Να εξηγησω οτι το πλοιο ηταν τρυπιο μονο
απο κατο και οτι τα αμπαρια ηταν στεγανα γιατι τα φορτηγα εχουν δυο πυθμενες.
Το προτο που καναμε ηταν να βγαλουμε καθε περιτο βαρος για να θελη λιγοτερη θαλασσα
να πλευση το πλοιο οπως τα καπακια των αμπαριων.Εν συνεχεια ειχαν φερη μια μπαρζα
για να τα βαλουμε επανο ολλα αυτα τα καναμε με τα μεσα του πλοιου της μπηγες.
Δουλευε η ηλεκτρομηχανη για να τα κανουμε αυτα.Μετα πηραμε της αγκυρες της βαλαμε
χωριστα τη καθε μια επανο στη μπαρζα και της φουνταραμε μια μπροστα και μια στα πλαγια.
Και με ενα κομπρεσερ βαλαμε αερα στα στεγανα να βγη η θαλασσα ,αυτο κρατησε καπιο
διαστημα.Εν το μεταξι ειχε ερθη και ενα ρυμουλκο και μας ειχε συνεχεια δεμενους,τωρα
περιμεναμε μια φουρτουνα .Και πριν κλειση χρονος απο το ναυαγιο επιασε ενασ παλιοκαιρος
στης 5 το πρωι και αρχισαμε να βιραρουμε ποτε τη μια αγκυρα ποτε την αλλη και στης
10 πρωι το καραβι επλαιε και ηταν μονο εφτα χρονον.Η συμφωνια ηταν οτι ο εφοπλιστης
αν το πλοιο δεν εβγενε οτι εξωδα ειχαι κανη δεν θα επερνε φραγκο, αν το εβγαζε ηταν δικο του
Η ιστορια ηταν οτι δεν ειχαμε μαγειρα και ευτηχος ο ενας συναδελφος ηξερε απο κουζινα
οσο για τα υλικα μας τα εφαιρνε οαρχιμηχανικος ειχαμε πολυ χρονο στη διαθεσι μας
και ψαρευαμε αλλα στο πλοιο διπλα ειχε και μερικους καρχαριες .Το βραδυ για ασφαλεια
ειχαμε και μια μικρη ΓΙΑΜΑΡ γενειτρια για να αναβουν τα φαναρια μη πεση καποιο
αλλο καραβι επανο μας .Φυσικα δεν μπορουσα να μην κανο και καποιο αστειο
και τη κανο ο αθεοφοβος,ειχα βρη ενα παλιο μαγνητοφονο παο στην μικρη γενειτρια,
τη μαγνητιφονο εκανε και πολυ θωρυβο,. και οπως ηταν δυο το βραδυ το βαζω κατο
στο κρεβατι του φυλου μου εγινε ο χαμος πεταγεται επανο τρεχη στη γενητρια,
μηπος εσπασε γυρισε πισω και πως δεν με σκωτοσε.Και νερο πηναμε απο της
δεξαμενες με κουβαδες το ιδιο και το μπανιο που καναμε οσο για τους φιλους,
κοιταγαν μηπως δεν εχη ψαρια απο κατω στο πλοιο και εκαναν μπανιο.
ειχαι και πολλες αχιβαδες πολυ μεγαλες και της καναμε με ρυζι ΑΥΡΙΟ Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου