Σημερα ειμαι λιγο στεναχωριμενος εχασε η ομαδα μου αλλα δεν βαριεσε.
Συνεχειζω στο14 ετος της ζωης μου. Απο το καφενειο εφυγα και επιασα δουλεια
σε μηχανουργειο στον αγειο Δονυση στον Πειραια φυαχναμε τυμονιερες ΄για καραβια.
Οεργοδοτης μου δεν ειχαι παιδια και με αγαπουσε πολυ καθε κυριακη με επερνε σπιτι του
ηταν και η κυρια μαρια η γυνεκα του και μου εκαναν το τραπεζι γιατι ακομη στο σπιτι μου ειχαμε
οικονομηκα προβληματα. Στο μηχανουργειο αυτο εμαθα πολλα και οταν ειχαμε λιγο καλμα στη
δουλεια πηγαινα απεναντη σε εννα φιλο του και βοιθουσα , Εφτιαχναν σπαστηρες για λατομεια
κοσκηνα και αλλα διαφορα μηχανηματα, Το βδομαδιατικο ειχε φταση 90 δραχ συν και το
χαρτζηλικη απο υον φιλο του . Σε εννα χρονο μεταπηδησα στο αλλο μηχανουργειο για να μαθω
περισοτερα πραγματα εν το μεταξυ το μεροκαματο εγιναι 30 δραχ τη μερρα δουλει και το
βραδυ τεχνικη σχολη . Αλλα και το παιχνηδι και της σκανδαλιες δεν της αφηνα .Εννα απο τα
πολλα που καναμε ηταν καρφητσες στα κουδουνια πεταγαμε τα σκουπιδια απο της μαντρες
Απο παιχνιδια παιζαμε το στε κα μαν μπικο το κρυφτομπικο την προτελια τον καπετανιο
με τους σβολους τα καρυδια τα γιαλενια τον ταρζαν τον γκιαουρ και πολα αλλα.
Μην ξεχασο στην παραγκα που μεναμε ειχαι τα προβληματα η μητερα μου της εκανα και
πλακες μια φορα εγεσα μια πετρα στη παραγκα με εννα σπαγκο πηγα απεναντη και
τον τραβουσα κτυπαγε την παραγκα εβγενε η μαννα μου και δεν εβλεπε κανενα την ειχα
τρελανη. Ξεχασα να γραψω για την ωρεοτερη στηγμι της ζωη μου.Στα εξη μου μου εκαναν
δωρο μια καμουζα παραμονη προτοχρονιας μολις αλαζε οχρονος βγενω στην αυλη και
αρχηζω να σφυριζω .Τετια ευτηχια δεν εζησα ξανα νομηζα οτι ολλος οκοσμος ηταν
δικος μου. ΑΥΡΙΟ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου