Και ετσι μετα απο αυτο το τραγικο γεγονος γυρισαμε σπιτι. Αλλα θελω να
πω κατι ακομα, οτι και σημερα μετα απο 30 χρονια τον θυμουνται ακομα.
Και φτανουμε το νοεβρη του 1979, και συμπληρωνεται η ευτηχεια με τη
γενησι του δευτερου παιδιου , ηταν αγορι.Και μεχρι τους σεισμους του 1981
πηγα αρκετα ταξειδια. Πηγα σε μερη που ουτε τα φανταζομουν, οπως Αυστραλια
κορεα,Αφρικη ,κινα,Ιαπωνια.Σε πολλα απο αυτα τα μερη πηγενα Αεροπορικος
για να συναντησω τα καραβια στα λιμανια που εφταναν.και πολλες φορες αργουσαν
να ερθουν λογο κακοκαιριας και ημουν αρακτος στο ξενοδοχειο. Εκανα της βολτες μου,
γνωριζα της πολις και οτι αξιζε. Μια φορα στο λημανι της Γυκοχαμας στην Ιαπωνια,περιμενα
το πλοιο μια βδομαδα. Και φυσικα πληρωνομουν ,στο Περθ της Αυστραλιας εκατσα τρις
μερες.,βακεσειο.Καθομε και αναπολο την τυχη που ειχα οταν σε ενα ταξειδι επρεπε
να φυγο απο την κινα ημουν στο Πεκινο και οι κινεζοι μας καθηστερουσαν και εκατσα
10 μερες.Καθε πρωι μας επαιρναν για να δουμε τα αξιωθεατα ,ειδα τα ανακτορα του εμρες
την παλια πολι και το ζενιθ ηταν να δουμε το ΣΕΙΝΙΚΟ ΤΕΙΧΟΣ .Ηταν ενα αριστουργιμα
υπηρχαν φωτογραφοι ειχαν και στολες του ΤΣΕΚΓΙ-ΧΑΝ και ανεβηκα σε αλογο και βγηκα
φωτογραφια την εχω ακομα.Και σε μια απο της επιστροφες μου με αεροπλανο
απο την Ιαπωνια ηρθα Ευρωπη μεσο αλασκας και το αεροπλανο σταματησε στο ΑΓΚΟΡΕΙΤΣ.
Στο βορειο πολο.Στο διαστημα αυτο δεν πηγενα συνεχεια εξω ειχα γνωριστη με μια
ναυτηλιακη εταιρεια και εφερνε καραβια για επησκευη στο περαμα και δουλευα
εδω.Φυσικα εφερνα και διαφορα δωρα, για το σπιτι και ωραια μπιμπελο απο κινα
τα παιδια μεγαλοναν και ηταν μια χαρα ,τα απογευματα τα πηγαινα με τη γυναικα μου
στης κουνιες, βολτες στο λουνα παρκ, απο πεχνιδη αλλο τιποτα εχουν να το λενε ακομα
και τωρα.Αυριο η μεγαλη περιπετεια στη ΤΖΕΝΤΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου